Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 19155 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17090 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : SİVAS 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)TARİHİ : 10/06/2014NUMARASI : 2013/147-2014/341Taraflar arasındaki kayyım atanması, sorumluluk ve tazminat davasında Sivas 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen yukarıda tarih ve numarası yazılı davanın reddine dair kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş olmakla, dava dosyası Dairemize gönderilmiş olup, bu aşamada davacılar vekili Av. M.. Ö..'ın davadan feragat ettiğini bildirdiği gözlenmiş olmakla dosya re’sen ele alındığı, gereği görüşülüp düşünüldü: Uyuşmazlık, tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri nitelikte olup davadan feragat hüküm kesinleşinceye değin yapılabilir ve karşı tarafın kabulüne bağlı olmadığı gibi yapıldığı anda kesin hükmün sonuçlarını doğurur. Davacılar vekilinin davadan feragate ilişkin beyanının, usulen tevsik olunmak ve vekaletnamelerinde HMK’nın 74. maddesinde belirtildiği biçimde feragat için özel yetkisi bulunmakla, HMK’nın 307 vd. maddeleri uyarınca sonuç doğurucu nitelikte olduğu anlaşılmış, Yargıtay İBK’nın 11.04.1940 gün ve 70 sayılı ve HGK’nın 21.11.1981 gün ve 1981/2-551 sayılı kararları uyarınca, öncelikle, davacılar vekilinin davadan feragatine ilişkin bir hüküm verilmesini teminen yerel mahkeme kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin feragatine yönelik bir karar verilmek üzere yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, bozma sebep ve şekline göre davacılar vekilinin temyiz isteminin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz eden davacılara iadesine, 05.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.