MAHKEMESİ : ANKARA 1. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 12/03/2013NUMARASI : 2012/75-2013/34KİLİ : Av. T.. B.. Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/03/2013 tarih ve 2012/75-2013/34 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 Sayılı Kanun'un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK'nın 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili müvekkilinin “E.” ibaresiyle 1935 yılından bu yana gıda sektöründe faaliyet gösterdiğini ve 149139 sayılı “E. UN”, 189585 sayılı “E. YAĞ+ŞEKİL”, 2001/21466 sayılı “E. FLOUR MILLS”, 2003/03515 sayılı “E.”, 2003/03516 sayılı “E.LER”, 2009/26174 sayılı “E. BİS”, 2009/26172 sayılı “E. UN BİS”, 2009/26171 sayılı “E. UN GOLD”, 2010/18009 sayılı “E. CARD”, 2010/22666 sayılı “E. Ü. C. ÖZEL AMAÇLI BAKLAVALIK BÖREKLİK BUĞDAY UNU” ibareli markaların maliki olduğunu, ayırt edici unsuru E. olan ticaret unvanının da 05.03.1976 yılında tescil ettirildiğini, söz konusu uzun süreli etkin kullanım sayesinde E. ibaresinin tanınmış marka haline geldiğini, tanınmışlık hususunun Ankara 2. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi 2009/52 E. 2010/92 K. ve Ankara 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi 2009/50 E. 2010/209 K. sayılı kararlarıyla da sabit olduğunu, TPE nezdinde yapılan tanınmışlık başvurusunun da 21.11.2011 tarihli kararla kabul edildiğini, müvekkilinin seri marka anlayışı içinde yaptığı 2010/22667 sayılı “E. UN PLATİNİUM ÖZEL AMAÇLI BUĞDAY UNU+ŞEKİL” marka başvurusunun Markalar Dairesi Başkanlığınca muhtelif “E.” markaları gerekçe gösterilerek ürünlerin çoğu yönünden reddedildiğini, YİDK tarafından yapılan incelemede ise müvekkilinin E. ibareli önceki markalarından doğan kazanılmış hakkının, tanınmışlık ve gerçek hak sahipliğine dayalı itirazlarının göz ardı edildiğini, müvekkilinin “E.” ibaresini haksız biçimde kullanan firmalara karşı istikrarlı bir mücadele verdiğini, marka başvurularının reddine gerekçe gösterilen markaların hükümsüzlüğü talebiyle YİDK kararı verilmeden önce dava açıldığını, bunlardan E.ler Yem Sanayi ve Tic. A.Ş.’ye ait tescillerin aslında kullanılmayacak sınıflar üzerinde yapılan kötü niyetli tesciller olduğunu, E. Kollektif Şirketi adına kayıtlı markaların müvekkilinden çok sonraki tarihlerde kullanılmaya başlanan markalar olduğunu, Kemal E. adına kayıtlı 2002/14605 sayılı E. markasının hükümsüzlüğü talebiyle açılan davanın İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi 2009/59 E sayılı dosyasında görüldüğünü ve bir kısım ürün ve hizmetler yönünden hükümsüzlük kararı verildiğini, müvekkilinin E. ibaresi üzerinde 9, 22, 29, 30, 31 ve 36. sınıflar yönünden kazanılmış hakkı bulunduğunu, başvuru konusu markanın esas unsuru olarak E. ibaresini işaret eden davalı TPE’nin buna rağmen E. esas unsurlu markalarından doğan kazanılmış haklarını göz ardı ettiğini, müvekkilinin bir kısım eski markaları ile başvuruyu benzer bulmayan TPE’nin dava dışı markaları redde gerekçe yapmasının kendi içinde çelişki arz ettiğini, dava konusu başvurunun müvekkiline ait markalarla aynı esas unsuru içermesi nedeniyle seri marka olarak kabul edilerek tesciline karar verilmesi gerektiğini belirtmekle 2012-M-372 sayılı TPE YİDK kararının iptalini talep ve dava etmiştir.Davalı T.. E.. vekili davanın reddini istemiştir.Mahkemece, davanın kısmen kabul kısmen reddi ile, TPE YİDK’nın 14/02/2012 tarih 2012-M-372 sayılı kısmi ret kararının iptali ile ilgili talep yönünden TPE YİDK'nın kısmi ret kararının "Kuru bakliyat “ ürünü yönünden iptaline karar verilmiştir.Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve YİDK kararının alındığı tarih itibariyle değerlendirilmesinin gerekmesine göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Ancak, yukarıda yapılan özetten de anlaşılacağı üzere, davacı tescili kapsamındaki ürünler bakımından "E." esas unsurlu başka markaları bulunduğunu ileri sürmüş bulunmaktadır. Davacının belirttiği bu markaların tescil tarihinden itibaren 5 yıllık sürenin dolmamış olması, koşulları var ise davacının anılan markalarla kazandığı haklarını kullanmasına engel teşkil etmez, bu itibarla mahkemenin bu yöndeki red gerekçesi doğru olmadığı gibi, davacının "E. GOLD" markası ile ilgili kazanılmış hak iddiasının da mahkemece, tartışmasız bırakılması da doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir. 3- Ayrıca, "E.ler" markası da "E." kelimesinden türetildiğinden, yine koşulları oluştuğunda davacının "E.ler" markasından kaynaklanan haklarını da kullanabileceği nazara alınmadan bu husustaki talebin reddi de bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE,(2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, aşağıda yazılı bakiye 0,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.