Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 17787 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 9180 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ : ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 26/11/2013NUMARASI : 2012/232-2013/213Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/11/2013 tarih ve 2012/232-2013/213 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkili şirketin mühendislik üzerine bilgisayar programları üreten firmalardan biri olduğunu, bu bağlamda "NET CAT" isimli bilgisayar yazılımının mali haklarının müvekkiline ait olduğunu, davalı işyerinde 05.10.2010 tarihinde yapılan aramada iki adet bilgisayarda müvekkili firmaya ait "NETCAD" isimli bilgisayar programlarının kurulu olduğunun tespit edildiğini, bu şekilde kullanımın müvekkili haklarına tecavüz ve haksız rekabet eylemlerini teşkil ettiğini ileri sürerek FSEK 68. madde uyarınca mutad bedelin 3 katı tutarında olmak üzere 10.500,00 TL telif tazminatının haksız fiilin gerçekleştiği 05.10.2010 tarihten itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 20.05.2013 tarihinde ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 50.000,00 TL'ye yükseltmiştir.Davalı vekili, müvekkili firma bilgisayarlarında tespit edilen yazılımının internetten indirdiğini, programın tanıtım demosu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davalıya ait bilgisayarlarda mali hakları davacıya ait olan bilgisayar programlarının lisansız olarak yüklü olduğu, taraflar arasında bir sözleşme yapılmış olması halinde, somut olayın tüm koşulları dikkate alınarak belirlenmesi gereken varsayımsal bedelin 2010 yılına ait %21,8 indirimli emsal fatura tutarı esas alınarak 30.950,70 TL olarak belirlenmesi gerektiği, FSEK 66/4 ve 68. madde düzenlemeleri karşısında, davacı ihlal eyleminin işleniş biçimi, işyerinde yürütülen işlerin niteliği itibariyle, davacı yazılımlarından ve lisanslı kullanım gerekliliğinden haberdar olunduğu halde, lisans alınmadan gerçekleştirilen kullanımların boyutu ve davalının kusurunun ağırlığına, üç kat tazminatın somut olayda fahiş olarak değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulüne, FSEK madde 68 uyarınca tespit edilen üç kat telif tazminatı olan 92.852,01 TL'den şimdilik talep edilen 50.000,00 TL'nin 05.10.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1- Dava, telif haklarının ihlali iddiasıyla maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir. Mahkemece, yukarıda yapılan özette de belirttildiği gibi davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, davalı hakkında Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen 12.05.2011 tarih ve 2010-892 E ve 2011-266 K sayılı mahkumiyet kararı sanık vekili tarafından temyiz edilmiş olup dosyanın Yargıtay'da bulunduğu anlaşılmakla, mahkemece ceza dosyasının kesinleşmesinin beklenmesi ve neticesine göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle hüküm tesisi doğru olmamış davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulması gerekmiştir. 2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek bulunmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.