Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 17574 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16555 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : MALATYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 21/03/2013NUMARASI : 2012/107-2013/152Taraflar arasında görülen davada Malatya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/03/2013 tarih ve 2012/107-2013/152 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 11/11/2014 günü hazır bulunan davacı vekili Av. E.. A.. ile davalı vekili Av. T. . Ç.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi . tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin 2010 yılı kayısı ürününün çiçek açıp, tozlaşma meydana geldikten sonra mart ayı içinde meydana gelen donmalardan etkilendiğini ve hasarın meydana geldiğini, kayısı ürününün davalıya sigortalı olduğunu ancak zararın karşılanmadığını ileri sürerek, şimdilik 28.948 TL’nin temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının sigortalı ürünün dondan zarar gördüğü, ancak oluşan zararın sigorta teminat başlangıcı öncesinde ortaya çıktığı, hasarın poliçe teminatı kapsamı dışında olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dava, bitkisel ürün sigorta poliçesine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili, 17-18-19/03/2010 tarihinde meydana gelen don olayı nedeniyle müvekkilinin bahçesindeki kayısı meyvelerinin zayi olduğunu ileri sürerek zararının tazminini talep etmiş, mahkemece don olayının çiçeklenme döneminde gerçekleştiği için zararın poliçe kapsamında bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Ancak, dosyada bulunan Malatya 1. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2010/190 D.İş sayılı dosyasından verilen bilirkişi raporunda, tespitin yapıldığı 25/03/2010 tarihi itibariyle dava konusu parsellerdeki kayısı ağaçlarının %80'inin dondan zarar gördüğü ve don olayının yaşandığı tarihteki görünümlerinin nasıl olduğunu tespit etmenin mümkün olmadığı, tespitin yapıldığı tarih itibariyle ağaçların meyve döneminde olduğu bildirilmiştir. 29/01/2013 tarihli bilirkişi raporunda aynı dönemde Meyvecilik Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü tarafından yaptırılan incelemeye ve Malatya İl Tarım Müdürlüğü'nün yaptırdığı tespite göre, zararın çiçeklenme döneminde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Oysa bilirkişi heyetini bu sonuca götüren veriler, dava konusu parsellere ait bulunup bulunmadığı belli olmayan bir CD kaydı ile genel nitelikte açıklamalar içeren resmi kurum görüşleridir. Bu itibarla mahkemece yetersiz inceleme sonucu düzenlenen 29/01/2013 tarihli rapora dayanılarak don olayının çiçekleme döneminde gerçekleştiğinden bahisle teminat haricinde bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, hükmün bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.Ayrıca 2010 yılında meydana gelen ve 5363 sayılı Tarım Sigortaları Kanunu Kapsamı Dışında Kalan Don Afetleri Nedeniyle Zarar Gören Çiftçilere Telafi Edici Destek Ödemesi Yapılmasına İlişkin 13.05.2010 tarihli 2010/418 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı'nın 8/2. maddesinde, don afeti nedeniyle devlet tarafından yapılan destek ödemesinin don afetinin Tarım Sigortaları Kanunu kapsamında kaldığının ve bu nedenle haksız yere ödeme yapılmış olduğunun anlaşılması halinde devlet tarafından yapılan ödemenin geri alınacak olduğunun karar altına alınmış bulunmasına göre, davacının 2010/418 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararı kapsamında destekleme bedeli olarak para almasının davanın reddi için gerekçe oluşturması da mümkün değildir. Hükmün bu nedenle de bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp, davacıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 13/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.