MAHKEMESİ : İZMİR 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 28/12/2012NUMARASI : 2003/167-2012/206Taraflar arasında görülen davada İzmir 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28/12/2012 tarih ve 2003/167-2012/206 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 03/10/2014 günü hazır bulunan davacı vekili Av. C.K. ile davalı vekili Av. M.. M.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davalının T.'ın genel müdürü ve yönetim kurulu üyesi olduğunu, dava dışı S. İ. Ltd'ye usulsüz kredi kullandırıldığını, bankanın bu nedenle zarara uğradığını ileri sürerek, 662.000 TL'nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, sonradan ıslah dilekçesiyle talebini yükseltmiştir.Davalı vekili, zamanaşımı süresinin dolduğunu, olayda sorumluluğu bulunmadığını, genel kurulda ibra edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalının özen borcunu ihlal ederek olumsuz istihbarat raporuna rağmen dava dışı şirkete kredi tahsis ettiği, 5411 SK'nun 141. maddesi uyarınca zamanaşımı süresinin dolmadığı, 77.556,83 TL zararın tümünden sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 77.556,83 TL'nin dava tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiştir. Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. 1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2- Ancak; dava, banka yönetim kurulu üyesinin usulsüz kredi kullandırmasından kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece davalının olumsuz istihbarat raporuna rağmen dava dışı S. İ. Ltd.'ne kredi kullandırdığı, zararın hesap kat ihtarında belirtilen alacak miktarı kadar olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Oysa, genel kredi sözleşmesinin 38. maddesinde müşterinin kredi borcunu ödeyinceye kadar faiz, komisyon, gider vergisi ve diğer masraflardan sorumlu olacağı düzenlenmiştir. Bu durumda, bankanın zararının sadece hesap kat ihtarında belirtilen miktar kadar değil, kredi borcunun ödenmemesi nedeniyle oluşan faiz ve diğer masrafları da kapsadığının kabulü gerekir. Ayrıca, davadan sonra TMSF ile RCT V.A.Ş. arasında kredi borcundan kaynaklanan alacak hakkında temlik sözleşmesi yapılmış olup, işbu temliğin ivazlı olup olmadığı araştırılmamıştır. İvazlı ise ivazın miktarına göre zararın bulunup bulunmadığı ve tutarı belirlenmesi gerektiği nazara alınmadan hüküm kurulması da doğru olmamıştır. Bu itibarla, tarafların icra dosyaları dahil delilleri toplanarak, genel kredi sözleşmesinin 38. maddesi değerlendirilerek, bankanın kredi sözleşmesinden dolayı mevcut zarar miktarı belirlenip, davacı ile RCT V. A.Ş. arasındaki temlik sözleşmesinin ivazlımı yoksa ivazsız mı olduğu tespit edilerek, eğer ivazlı ise ivaz tutarının belirlenen tazminattan mahsup edilerek neticesine göre bir karar vermek gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün taraflar yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100 TL vekalet ücretinin her bir yandan alınarak yek diğerine verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 09/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.