Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14934 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 8247 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : KAYSERİ 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 05/03/2014NUMARASI : 2012/370-2014/92Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/03/2014 tarih ve 2012/370-2014/92 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin "A." ismini vererek ürettiği ürünü TPE nezdinde 2011/00594 sayılı endüstriyel tasarım belgesiyle tescil ettirdiğini, davalının, müvekkilinin ürününün bire bir benzerini "A." ismi ile üreterek piyasaya sunduğunu, müvekkilinin 2012/18 D.İş dosyasıyla durumu tespit ettirdiğini ileri sürerek, endüstriyel tasarıma tecavüzün önlenmesine, tecavüz teşkil eden ürünlere ve üretimde kullanılan her türlü araç ve gereçlere el konulmasına, 25.000,00 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, müvekkili tarafından üretilen ürünler ile davacı ürünlerinin birbirinden çok farklı ürünler olduğunu, ayırt edici özelliklerinin bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalının "A." ismiyle ürettiği gardrop ve şifonyer ürünlerinin davacının TPE'de tescilli endüstriyel tasarımlarına göre yeni ve ayırt edici olmadığı, benzer olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile davalı fiilinin tecavüz oluşturduğunun tespitine, tecavüzün önlenmesine, bu ürünlerin üretimi nedeniyle kullanılan her türlü araçlara el konulmasına, 10.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve maddi tazminatın mahkemece TBK'nın 50. maddesi uyarınca takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.2-554 sayılı KHK'nın 49/1-d bendi uyarınca, tecavüze uğrayan tasarım hakkı sahibi tasarım hakkına tecavüz oluşturan ürünlerin üretiminde doğrudan doğruya kullanılan araçlara el konulmasını talep edebilir. Bu bakımdan mahkemece davalı tarafça işyerindeki üretimde kullanılan araçların hangilerinin anılan madde hükmü kapsamında doğrudan doğruya uyuşmazlık konusu ürünler için kullanılan araçlar olduğu hususunda bir inceleme ve değerlendirmede bulunmadan infazda tereddüt yaratacak şekilde "bu ürünlerin üretimi nedeniyle kullanılan her türlü araçlara el konulmasına" dair hüküm kurulması isabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 30.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.