Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14808 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7441 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : SÖKE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 02/10/2013NUMARASI : 2013/98-2013/581Taraflar arasında görülen davada Söke 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/10/2013 tarih ve 2013/98-2013/581 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin Almanya’dan Türkiye’ye kesin dönüş yaptığını, bu sebeple Alman Emeklilik Sigortası primlerini hak ettiğini, sözkonusu primlerin 06.02.1985 günü havale yolu ile davalı Y. Kredi Bankası’nın Söke şubesine gönderilmesine karşın hesaplarda görünmediğini ancak Alman Emeklilik Sigorta Kurumu tarafından gönderilen yazı içeriğinde söz konusu miktarın havale edildiğinin açık olduğunu, olay sebebiyle her iki davalının da sorumluluğunun bulunduğunu ileri sürerek, 21.336 DM karşılığı olan 18.942.00 TL’nin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalılar vekilleri, davaya konu alacağın zamanaşımına uğradığını, söz konusu paranın hesaplarda görünmediğini bildirerek ayrı ayrı davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, iddia savunma, uyulan bozma ilamı ve dosya kapsamına göre; davacı tarafından Alman Sosyal Güvenlik Kurumu kanıyla davacı adına davalı bankalara veya şubelerine prim havale edilip edilmediğinin kesin olarak ispat edilemediği, davalı Y.K. Bankasının arşivinde yapılan araştırmada havaleye ilişkin dekonta rastlanılmadığı gerekçesiyle davacının davasının reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı temyiz etmiştir.Dava; bankacılık işleminden kaynaklı alacak istemine ilişkindir.1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve yetkili Alman makamlarınca dava konusu edilen paranın doğrudan doğruya diğer davalı Y. Kredi Bankası A.Ş'nin Söke Şubesi'nde bulunan davacıya ait hesaba havale edilmiş olması nedeniyle davalı T.C. Merkez Bankası aleyhine davada husumet yöneltilemeyeceğinin anlaşılmasına göre, davacının davalı T.C. Merkez Bankası hakkındaki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2- Davacının davalı Y.. A.. hakkındaki temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; davacı, bir süre Almanya'da çalıştığını, Türkiye'ye kesin dönüş yapması nedeniyle A.Emeklilik Sigortası'nda biriken alacağının davalı Y. K. Bankası'nın Söke Şubesi'nde bulunan hesabına havalesi yönünde yetkili Alman makamlarına talimat verdiğini, Alman makamlarınca hesabında biriken 21.336,80 DM tutarındaki parasının davalı bankanın Söke Şubesi'nde bulunan hesabına havale edildiğini, ancak davalı banka şubesince havale miktarının 3.700,00 DM olduğu tarafına bildirilerek sadece bu miktarın kendisine ödendiğini, bakiye miktar nedeniyle alacağı bulunduğunu ileri sürerek bu paranın faiziyle birlikte tarafına ödenmesini istemiştir. Dosya kapsamından davacının Almanya'da çalıştığı süre nedeniyle Alman Emeklilik Sigorta sistemi uyarınca 21.336,80 DM pirim iadesine hak kazandığı, bu paranın 3.7.1984 tarihli dilekçesiyle davalı bankanın Söke Şubesi'nde bulunan hesabına havalesine dair talepte bulunduğu, bahsi geçen paranın 15.2.1985 tarihinde yetkili Alman makamlarınca davalı bankanın Frankfurt temsilciliği aracılığıyla davacı tarafından bildirilen hesaba havale edildiği hususu sabittir. Bu açıklamalar uyarınca davalı bankanın Söke Şubesi'nde paranın havale edildiği belirtilen davacıya ait hesabın bulunmadığı, havale edilen paranın tamamının davacıya ödendiği veya paranın havale edildiği tarih itibariyle yürürlükte bulunan 3182 Sayılı mülga Bankalar Kanunu'nun 36. maddesi uyarınca yasal yükümlülükler yerine getirilerek Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna devredildiğine yönelik ispat yükünün davalıda olduğu ve davacının kısmi ödemeye dair beyanı gözetilmeden yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacının davalı T.C. Merkez Bankası hakkındaki temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacının davalı Y. K.Kredi Bankası A.Ş. hakkındaki temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.