MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/11/2011 tarih ve 2007/201-2011/521 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davalının kiralamış olduğu bir depoya sahte gübre getirerek sattığını, davalı tarafından satılan bu gübre çuvalları üzerinde müvekkiline ait “...” esas unsurlu markaların, davacının ticaret ünvanının ve legosunun izinsiz kullanıldığını, davalının bu eylemi ile müvekkiline maddi ve manevi zarar verdiğini ileri sürerek, 10.000,00 TL manevi, 15.000,00 TL maddi tazminatın temerrüt faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, çiftçilik yaparak geçimini sağladığını, zabıtaca yapılan denetimde ele geçirilen sahte olduğu iddia edilen gübreleri buğday ve marul ekeceği için ismini hatırlamadığı bir şahıstan satın aldığını, bu gübrelerin piyasadan yaklaşık %10 daha ucuz olduğunu, sahte olduğu iddia edilen gübrelerin satıldığı yeri ve sahte olduğunu bilmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının davalının sahte gübre satımı sebebiyle uğradığı zararı ispat edemediği, BK'nun 42. maddesi uyarınca davacının ... bayilerinin ...'taki gübre satış miktarları nazara alındığında davalının 50 ton sahte gübre sattığı nazara alınarak davacının 142,00 TL maddi zararının bulunduğunun kabul edildiği, davalının sahte gübre satımı ile davacının manevi olarak ne gibi bir zarara uğradığının ispat edilemediği gerekçesiyle; maddi tazminat davasının kısmen kabulüne, 142,00 TL maddi tazminatın temerrüt faiziyle birlikte tahsiline, manevi tazminat talebine ilişkin davanın reddine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2- Ancak, mahkemece davalı eyleminin davacı marka hakkını ihlal ettiği kabul edildiğine göre, 556 sayılı KHK'nin 62/b maddesi uyarınca manevi tazminatın mahkemece takdir edilerek davalıdan tahsiline hükmedilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın temyiz eden davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.