Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 14200 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11334 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İSTANBUL 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 02/12/2013NUMARASI : 2011/522-2013/260Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/12/2013 tarih ve 2011/522-2013/260 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalı ile 05.05.2008 tarihinde mal alım satımına yönelik franchise sözleşmesi imzaladığını, bu sözleşme kapsamında, kredili mal alımından kaynaklanan borçlar için teminat mektubu verildiğini, yine sözleşme kapsamında davalının kiraladığı iş yerini alt kira sözleşmesi ile müvekkiline kiraladığını, davalının asıl kiralayan ile arasındaki kira farkını müvekkiline yansıttığını, müvekkilinin bu farkı ödememesinin ardından davalının kredili mal alımından kaynaklanan borçlar için verilmiş olan teminat mektubunu haksız olarak paraya çevirdiğini ileri sürerek 7.904,16 TL'nin davalıdan istirdatını talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davacının cari hesaptan kaynaklanan borcu nedeniyle teminat mektubunun paraya çevrildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ile davalı arasında 05/05/2008 tarihinde franchise sözleşmesinin imzalandığı, bu sözleşmede belirlenen dükkan için de kira sözleşmesinin imzalandığı, davacının davalı ile imzalanan franchise sözleşmesi kapsamında davalıya teminat mektubu verdiği ve davalının da davacıdan olan kira alacağı nedeniyle teminat mektubunu nakde çevirmiş olduğu, bu uygulamanın taraflar arasındaki sözleşmeye aykırı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. Dava, taraflar arasında 05/05/2008 tarihinde imzalanan franchise sözleşmesi kapsamında, davacı tarafından davalı lehine verilen teminat mektubunun veriliş amacına aykırı olarak nakde çevrildiği iddiasına dayalı alacak istemine ilişkin olup, mahkemece teminat mektubunun nakde çevrilmesinin taraflar arasındaki sözleşmeye aykırı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, mahkemece, teminat mektubunun sözleşme kapsamında kalan nedenle nakde çevrildiği belirlenmiş ise de, teminat mektubunun nakde çevrilmesi koşullarının oluşup oluşmadığı, nakde çevirmeye esas borcun doğup doğmadığı, davalının dava konusu nakde çevirme işleminin temelini oluşturan kira farkından sorumlu bulunup bulunmadığı hususlarında araştırma yapılmamıştır. Bu itibarla mahkemece, dava konusu teminat mektubunun nakde çevrilmesine esas böyle bir borcun doğup doğmadığı ve davacının bu borçtan dolayı bir sorumluluğunun bulunup bulunmadığının, gerekirse üçüncü kişinin defterlerinin de incelettirilmesi suretiyle, araştırılması, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme sonucu hüküm kurulması doğru olmamış, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 22/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.