Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1399 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 1013 - Esas Yıl 2012
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/11/2011 tarih ve 2009/469-2011/343 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davalı hakkında taşıma sonucu düzenlenen faturaların takibe rağmen ödenmediğini, takibe haksız itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini, icra inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, alacağın varlığının ispat edilmesi gerektiğini, faturaları kabul etmediklerini savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına davacının kayıtlarına göre alacağın 6.753,03 TL olarak belirlendiği davalının defterlerini ibrazdan kaçındığı, HUMK'nun 332. madde uyarınca davacının iddialarına itibar edildiği, alacağın likit olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, itirazın iptaline, icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.Dava, navlun alacağından kaynaklanan itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda anılan gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Oysa, fatura satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı tutarı göstermek üzere emtiayı satan veya iş yapan tacir tarafından müşteriye verilen ticari vesikadır, tek başına hizmetin verildiğini ispatlamaya yeterli değildir. Akdi ilişkiyi ve hizmet verdiğini ispat yükü davacı taraftadır.Somut olayda, davacı taraf, davalıya taşıma hizmeti verdiğini ileri sürerek takip dosyasında faturalara dayanmış, davalı taraf ise aralarındaki taşıma ilişkisini kabul etmemiştir. Mahkemece, davacının usulüne uygun olmayan ticari defterleri ve faturalarına dayanılarak hüküm tesis edilmiş ise de, yukarıda açıklandığı üzere fatura tek başına taşıma hizmeti verildiğini ispata yeterli değildir. Bu itibarla, mahkemece davacı taraf delil listesinde her türlü kanıt diyerek yemin deliline de dayandığına göre, davacı tarafa yemin teklif edilip neticesine göre bir karar vermek gerekirken, yanılgılı değerlendirmelerle, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.