Taraflar arasında görülen davada Keşan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/06/2011 tarih ve 2010/71-2011/199 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin diğer davalı şirket müdürü E.. B.. ile birlikte ortağı olduğunu, şirketin bilançosu ve işleyişi ile ilgili bilgi edinme hakkının kullandırılmadığını, şirket müdürü olan davalının ağır ihmaliyle şirketi iyi yönetemediğini, müvekkilinin zararına olarak aktiflerini azalttığını, ortaklar arasında güvensizlik oluştuğunu, müvekkilinin kar payını alamadığını ileri sürerek davalı E.. B..'nin müdürlük görevinden azlini, şirket ortaklığından çıkarılmasını, 2009 yılı kar payı alacağından 10.000,00 TL'nin avans faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı E.. B.., şirketle ilgili tüm bilgilerin davacıya verildiğini, 2009 yılı sonunda aktif toplamlarının bir önceki yıla göre %10 oranında arttığını, şirket karının ana sözleşme uyarınca ortaklar kurulu kararı ile dağıtılacağını, şirketin kötü yönetilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı şirket bir savunmada bulunmamıştır.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, şirketin ödenmiş sermayesinin fazlası ile korunduğu, TTK'nın 551. maddesi uyarınca şirket ortaklığından ihraç için muhik sebeplerin bulunmadığı, davacının kar payı isteminde kısmen haklı olduğu gerekçesiyle, davalının şirket ortaklığından haklı sebeple ihracı yönündeki talebinin reddine, 2009 yılı kar payı için 5.683,56 TL'nin ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili ve davalı E.. B.. vekili temyiz etmiştir.1- Davacı vekilince, dava dilekçesinde davalı şirket müdürü E.. B..'nin haklı sebeplerle şirket müdürlüğünden azli de talep edilmesine rağmen mahkemece bu talep hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir. 2- Mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince, davacı dava dilekçesinde hem G.. E.. Unlu Mamüller Gıda Maddeleri Sanayi ve Tic. Ltd. Şti'ne, hem de şirket ortağı ve müdürü olan E.. B..'ye husumet yönelterek 2009 yılı kar payı için şimdilik 10.000,00 TL'nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir. Mahkemece, karın davalı şirketten mi, davalı ortaktan mı, tahsil edileceği hususunda bir açıklık getirtilmeksizin "2009 yılı kar payı için 5.683,56 TL'nin ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine" karar verilmek suretiyle infazda tereddüt oluştaracak biçimde hüküm tesis edilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.3- Bozma sebep ve şekline göre, davacı vekili ile mümeyyiz davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle mümeyyiz taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 24.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.