Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/06/2012 tarih ve 2010/834-2012/341 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi Ş.. B..'un yolcu olarak içinde bulunduğu araca düzenlenen silahlı saldırı sonucunda vefat ettiğini, ... plakalı aracın Zorunlu Mali Mesuliyet Sigorta Poliçesinin davalı tarafından düzenlendiğini, murisin ölümü ile davacıların destekten yoksun kaldıklarını ileri sürerek, şimdilik davacı eş K.. B.. için 3.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ve 1.000,00 TL cenaze ve defin gideri ile davacı çocukları için ayrı ayrı 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı olmak üzere toplam 8.000,00 TL maddi tazminatın 27.04.2010 tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir .Davalı vekili, davacıların gerçek zararlarının ve kusur oranlarının tespitinin gerektiğini, davanın açılmasına sebebiyet vermediklerini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı eş Kumri'nin 74.027,85 TL, davacı Feyruz'un 3.927,16 TL, davacı Evin'in 7.191,07 TL, davacı Esmer'in 19.122,49 TL, davacı Abdülkerim'in 16.076,17 TL destek zararının bulunduğu, kaza tarihi itibariyle kişi başı poliçe teminat limitinin 150.000,00 TL ile sınırlı olduğu, 1.000,00 TL cenaze giderinin normal ve mutad kabul edilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. 1- Davalı, işletenin hukuki sorumluğunu üstenmiş bulunan mecburi mali mesuliyet sigortacısıdır. Yukarıda belirtildiği üzere, davacıların murisi araçta yolcu olarak bulunduğu sırada dışarıdan yapılan silahlı saldırı sonucu hayatını kaybetmiştir. 2918 sayılı Yasa'nın 85. maddesinde bir motorlu aracın işletilmesinin, bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına sebebiyet vermesi halinde işletenin sorumluluğu düzenlenmiş, aynı Yasa'nın 91. maddesinde de zorunlu mali mesuliyet sorumluluk sigortacısının hukuki sorumluluğu hüküm altına alınmıştır. Rizikoyu gerçekleştiren olay bir trafik kazasına bağlı olarak gerçekleşmediğinden, işletenin ve dolayısıyla onun zorunlu sigortacısı olan davalının sorumluluğundan söz edilemez. Öte yandan, biran için işletenin sorumlu olduğu kabul edilse bile, 2918 sayılı Yasa'nın 86. maddesi uyarınca vefat, üçüncü kişinin ağır kusuru nedeniyle meydana geldiğinden yine davalının sorumluluğundun söz edilemez. Bu itibarla mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. 2- Bozma neden ve şekline göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.