MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 4. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 14/12/2012NUMARASI : 2010/847-2012/1527Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14/12/2012 tarih ve 2010/847-2012/1527 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkil şirketin 2011 yılında satışlarını artırmak gayesiyle Hollanda/Amsterdam’da 18.05.2010-19.05.2010 tarihleri arasında düzenlenen “Plma International Council” adlı fuara katılmağa karar verdiğini ve gerekli fuar katılım başvurusunu yaptığını, bu çerçevede fuar katılımı için bir takım masraflar yaptığını,fuarda tanıtım ve pazarlaması yapılacak olan 1 palet – 120 kg’dan oluşan ürünlerin İstanbul-Amsterdam karayolu ile 17.05.2010 pazartesi günü müvekkilinin fuar standına teslim edilmesi hususunda davalı ile anlaşmaya vardığını ve 30.04.2010 tarihinde gümrük işlemlerini sonuçlandırarak ürünleri, sevk irsaliyesi ile birlikte davalıya teslim ettiğini, ancak davalının, 17.05.2010 tarihinde fuar alanına teslim edemediğini ve 18.05.2010 günü fuar alanına ulaştırdığını, ancak fuar düzenleme ilkelerine ve uygulamalarına göre bu malzemelerin, en geç fuar başlamasından bir gün önce fuar sahasına ulaştırılması ve tahsis edilen standa yerleştirilmesinin gerektiğini, bu nedenle müvekkilinin söz konusu bu fuara katılamadığını, bu yüzdende de gerekli tanıtım ve pazarlama yapamamasından dolayı kar mahrumiyetine uğradığını ileri sürerek, yapılan 28.000 TL fuar katılım masrafının, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 50.000 TL gelir kaybının ve 30.000 TL manevi tazminatın, ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili,müvekkil şirketin söz konusu malları 18.05.2010 tarihinde saat 10.30 da fuar firması ...Showfreıght firması aracılığıyla standa teslim ettiğini, ancak davacı şirketin söz konusu malları 18.05.2010 tarihinde stantda teslim almadığını, müvekkil şirketin, daya konu malların taşıma işini ...Taşımacılık ve Ticaret A.Ş firmasına yaptırdığını, malların 17.05.2010 tarihinde teslim edilmemesinde bu firmanın kusurunun bulunduğunu, dolayısıyla da müvekkiline karşı açılan davanın, bu firmaya ihbarını talep ettiklerini, halbuki 18.05.2010 günü saat 10.30 da fuar standına teslim edilen ürünlerin, yarım saat sürebilecek bir işlemle sergilemesi mümkün iken davacının stand açmaktan vazgeçtiğini, bu nedenle davacının kar mahrumiyet tazminatını ve yapılan masraf kalemlerini talep edemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma,benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre;taraflar arasındaki taşıma sözleşmesinden dolayı davalı üst taşıyıcının, davacının iki günlük Hollanda'daki fuara katılma tarihi olan 17/05/2010 tarihinde taşıma konusu malları teslim etmesi gerekli iken 18/05/2010 tarihinde teslim ettiği, elektronik posta yazışmalarından ve dosya kapsamından dava konusu gecikmenin fuar alanına taşımayı gerçekleştirecek iç nakliyeciden kaynaklandığının tespit edildiği, davalı üst taşıyıcı veya ihbar olunan alt taşıyıcının dava konusu gecikmenin gerçekleşmesinde CMR 29.maddede belirtilen ast ve ağır kusurlu bulunmadığı, gecikme nedeniyle oluşan davacının 99,721 TL kâr kaybı zararından davalının sorumlu olduğu, özen borcu bulunan davalının hukuka aykırı eyleminden dolayı davacının iki günlük yabancı ülkedeki fuara katılamaması nedeniyle duyduğu elem ve ızdırabını karşılamak için tarafların ekonomik sosyal durumları gözönüne alınarak hak ve nesafete uygun bulunarak takdir edilen 2.750 TL manevi tazminatdan da sorumlu bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile 99.721,00 TL kâr kaybı tazminatı ile 2.750 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.1-Dava, CMR'ye tabi taşımanın gecikmesi nedeniyle uğranılan zararın tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak; bilirkişi raporunda CMR 23/V maddesi gereğince,”taşıyıcının, gecikme durumunda yalnızca gecikmeden doğan malvarlığı zararlarından ispatlandığı oranda ve taşıma ücretini geçmemek üzere sorumlu olduğunu, gümrük vegileri ve taşıma dolayısıyla yapılan diğer masrafların bu üst sınırın belirlenmesinde dikkate alınmayacağını” belirtmiş olup, tarafların bu rapora itirazları üzerine verilen ek raporda ise,davalı taşıyıcının gecikme hususunda kast veya ağır kusurunun bulunmadığını, bu nedenle taşıyıcının sınırlı sorumlu olduğunu belirtmiş; fakat bunun yanı sıra da davacının talep edebileceği alacak kalemlerini hesaplamıştır. Mahkemece,bu rapora itibar edilerek davalının gecikme konusunda kast veya ağır kusurunun bulunmadığı kabul edildiğine göre, davalı taşıyıcının gecikmeden doğan zarardan sınırlı sorumlu olduğu gözden kaçırılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekmiştir.2- Ayrıca, taşımada gecikme nedeniyle davacının manevi tazminat talep edemeyeceği gözetilerek bu istemin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.3-Bozma sebep ve şekline göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) ve (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 02/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.