Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12533 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6607 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : İZMİR 7. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 26/12/2013NUMARASI : 2013/71-2013/305Taraflar arasında görülen davada İzmir 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 26/12/2013 tarih ve 2013/71-2013/305 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankanın Ş.. Şubesinde 22... nolu hesabı bulunduğunu, davalı bankanın bu hesaptan müvekkilinin bilgisi ve rızası dışında kredi nakit peşin komisyon BSMV müşteri ücreti, kredi masraf tahsilatı müşteri ücreti, kredi masraf BSMV tahsilatı müşteri ücreti, rahat koltuk operasyon masrafı adı altında toplamda 8.887,51 TL ücret tahsil ettiğini, yapılan işlemin hukuka aykırı oyduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla iade edilmeyen 8.887,51 TL'nin temerrüt tarihi itibariyle işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili; davacının müvekkiliyle 07.04.2010 tarihli kurumsal bankacılık hizmetleri sözleşmesi imzaladığını, bu sözleşme uyarınca 31.. numaralı ticari kredi müşterisi olduğunu, kullandığı ticari kredilerden dolayı sözleşme hükümleri doğrultusunda dava konusu ücretlerin tahsil edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki sözleşmenin 7.7 maddesinde her türlü komisyon, gider ve masrafların müşteri tarafından tahakkuk tarihinde peşin olarak nakden tediyesi, nakden ödenmeyen meblağlar için hesaba borç kaydedileceğine ilişkin hükmün bulunduğu, davalı bankanın bu hükümler uyarınca kesinti ve tahsilatlar yaptığı, tacir olan taraflar arasında akdedilen sözleşmelerde TTK ve Bankacılık Kanunu'na aykırı bir durumun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2- Dava; taraflar arasındaki cari hesap ve kredi sözleşmeleri uyarınca davalı banka tarafından haksız olarak tahsil edildiği iddia olunan paranın iadesi istemine ilişkindir.Uyuşmazlık, bankacılık işleminden kaynaklanmakta olup, uyuşmazlığın halli özel ve teknik bilgiyi gerektirmektedir. Nitekim, mahkemece bu husus kabul edilerek, bilirkişi incelemesi yaptırılması cihetine gidilmişse de alınan bilirkişi raporu hüküm tesisine elverişli düzeyde değildir.Bankaların müşterilerine sundukları bankacılık hizmetleri nedeniyle hizmet bedeli, komisyon, masraf gibi adlar altında ücret tahsil etmelerine bir engel bulunmamakla birlikte, bu ücretlerin hangi oranlarda ve hangi miktarlarda tahsil edileceğinin somut olayda belirlenmesi bakımından bankacılık işlemleri hususunda ehil kişilerce yeniden bilirkişi incelemesi yapılarak; kullanılan krediler nedeniyle dava konusu masrafların kesildiği iddia edildiğine göre bu iddia üzerinde durulup, diğer bankaların kullandırdıkları benzer kredilerdeki uygulamaları ve aldıkları ücret oranları da irdelenerek, banka kayıtları üzerinde inceleme yapılıp, davacının bilirkişi raporlarına ciddi itirazlarını karşılar mahiyette bilirkişi raporu alınarak sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.