Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12466 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6708 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : ANKARA 10. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 22/01/2014NUMARASI : 2013/180-2014/18Taraflar arasında görülen davada Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22/01/2014 tarih ve 2013/180-2014/18 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın kredi müşterisi olduğunu, davalı bankanın müvekkilinden kredi tahsis komisyonu, yeniden yapılandırma ücreti ve erken ödeme ücreti adı altında toplam 44.210,88 TL tahsil ettiğini, alınan bu ücretlerin haksız şart niteliğinde olduğunu ve yasal dayanağının bulunmadığını ileri sürerek, anılan meblağın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, TBK'nun 72. maddesi gereğince 2 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğini, dava konusu edilen komisyon ve ücretlerin davacı ile banka arasında imzalanan genel kredi sözleşmelerine ve yasal mevzuata uygun olarak tahsil edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı her ne kadar tahsil edilen ücretlerin haksız şart niteliğinde olduğunu yani genel işlem şartı bulunduğunu iddia etmiş ise de, genel işlem şartlarının 6098 sayılı Borçlar Kanunu'da düzenlenmiş olup taraflar arasındaki sözleşmesinin bu kanunun yürürlüğe girmesinden önce yapılmış olması nedeniyle davacının bu iddiasının yerinde olmadığı, davalı bankanın tahsis komisyonu ve erken ödeme ücretini taraflar arasındaki sözleşmeye göre tahsil ettiğinden davacının bu ücretlerin iadesini isteyemeyeceği, ancak taraflar arasındaki sözleşmede ödeme tablosu değişiklik ücretine ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmadığından davalı bankanın bu sebeple yaptığı tahsilatın yerinde görülmediği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 14.142 TL'nın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.Dava, davalı bankaca kredi müşterisinden tahsil edilen kredi tahsis komisyonu, yeniden yapılandırma ücreti ve erken kapama ücretinin iadesi istemine ilişkin olup mahkemece yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulü ile yeniden yapılandırma bedelinin iadesine karar verilmiştir. Ancak, hükme esas alınan bilirkişi raporunda da, bu yönde bir bedel tahsil edileceğine dair taraflar arasındaki sözleşmede hüküm bulunmadığı belirtilmiş ve mahkemece bu rapora göre hüküm tesis edilmiş ise de, davalı banka savunmasında kredi müşterisinden tahsil edilen bu bedelin aralarındaki sözleşme hükümleri, yasal mevzuat ve bankacılık teamüllerine uygun olduğunu ileri sürmüştür. Bu durumda, mahkemece bu hususta emsal banka uygulamaları da araştırılıp uyuşmazlık konusu bedelin kredi müşterilerinden tahsiline dair teamül bulunup bulunmadığı, varsa hangi oranda yeniden yapılandırma bedeli tahakkuk ettirildiği hususları araştırılarak karar tesisi gerekirken bu yöne ilişkin davalı itirazları doğrultusunda ek rapor veya yeni bir rapor alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı banka vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.