MAHKEMESİ : MERSİN 1. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 23/10/2013NUMARASI : 2012/560-2013/272Taraflar arasında görülen davada Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 23/10/2013 tarih ve 2012/560-2013/272 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkili şirket ile aralarındaki E.. Yangın Kombine Sigorta Poliçesi'ne istinaden T.. A.. Gıda A.Ş. tarafından sigortalanan mısır cinsi emtiaların 09/03/2011 tarihinde davalının kiraya vereni/maliki, sigortalının ise kiracı olarak bulunduğu depoya yağmur sularının sirayeti sonucu zarar gördüğünü, müvekkili şirket tarafından sigortalısına meydana gelen zararlar için dahili su hasar ve ekspertiz raporu doğrultusunda 5.703,26 TL ödeme yapıldığını, davalının haksız olarak takibe itiraz ettiğini ileri sürerek, davalının itirazının iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacı sigortacının dava dışı sigortalısına, aralarındaki E... Yangın Kombine Sigorta Poliçesi kapsamında yaptığı hasar bedeli ödemesini rücuen işyeri maliki ve kiralayanı olan davalıdan talep ettiği, kiracı ile davalı arasında düzenlenen depo kiralama sözleşmesinin 8. maddesi ile "kiracı kiraladığı depoya koyduğu emtianın bozulması, zayii ve hasarlardan (yangın, sel, yağmur vs tabi afetler dahil) hiçbir şekil ve surette kiralayanın sorumlu olmayacağını peşinen beyan ve kabul eder" hükmü kararlaştırılmış olup, bu sorumsuzluk anlaşmasının TBK'nın 115. maddesi kapsamında bulunmayan konularla ilgili olduğundan, geçerli bir anlaşmayla bağlılık ilkesi ve sözleşme serbestisi karşısında davalının dava konusu edilen olay nedeniyle sorumlu tutulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.Dava, E.. Y.. Kombine Sigorta Poliçesi'ne istinaden rücuen tazminat istemine ilişkin olup yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiştir.Ancak, olay tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 818 Sayılı BK'nın 474. maddesine göre, ardiye sahibi eşyayı bir komisyoncu gibi ihtimam ile muhafaza etmeye mecburdur. Her ne kadar sigortalı ile davalı arasındaki kira sözleşmesinin 8. maddesinde “Kiracı, kiraladığı depoya koyduğu emtianın bozulması, zayi ve hasarlarından (yangın, sel, yağmur vs. tabi afetler dâhil) hiçbir şekil ve suretle kiralayanın sorumlu olmayacağını peşinen beyan ve kabul eder.” şeklinde yazılmış olup mahkemece bu maddeye dayanılarak davalının sorumlu olmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de, 818 Sayılı BK'nın 99. maddesi uyarınca “Hile veya ağır kusur halinde düçar olacağı mesuliyetten borçlunun iptidaen beraetini tazammun edecek her şart, batıldır”. Mahkemece bu hüküm nazara alınarak, meydana gelen zararda davalı ardiye sahibinin kusurlu olup olmadığı, hasarın oluşmasında sorumluluğunun bulunup bulunmadığı tartışılmaksızın sadece dava dışı sigortalı ile davalı arasındaki sözleşme hükmüne dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.