MAHKEMESİ : ANKARA 3. FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 24/09/2013NUMARASI : 2011/220-2013/167Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 24/09/2013 tarih ve 2011/220-2013/167 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin 2009/32472 sayılı başvuru ile “D.. R.. B.. Demlik Poşet Siyah Çay+şekil” ibaresinin marka olarak tescili için TPE’ne başvuruda bulunduğunu, başvuruya davalı şirketin itirazı üzerine şekil unsurlarındaki benzerliğe dayalı olarak başvuru kapsamından "çaylar, buzlu çaylar, bitki çayları" emtialarının çıkarıldığını, çıkarılan emtialar yönünden itirazlarının TPE YİDK’nun 2011-M-3657 sayılı kararı ile reddedildiğini, müvekkili şirketin 1985 yılından bu yana özellikle çay sektöründe faaliyet gösteren firmalardan biri olduğunu, davaya konu kararın hukuka aykırı olduğunu belirterek, 2011-M-3657 sayılı YİDK kararının iptalini, başvurularının çıkarılan emtialar yönünden tescilini talep ve dava etmiştir.Davalı TPE vekili, dava konusu kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı şirket vekili; müvekkili şirketin tanınmış "L.." ibareli markalarının sahibi olduğunu, bu markaların kullanıldığı özgün ambalaj tasarımlarının da müvekkiline ait olduğunu, davacının marka başvurusu kapsamındaki çayların satışa sunulduğu ambalajların ve davaya konu şekil markasının müvekkil şirkete ait markaya ve ambalaj kompozisyonuna ayniyet derecesinde benzeştirilerek tescil ettirilmeye çalışıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı başvurusunun, davalının 2009/55252 ve 2002/27872 sayılı markaları ve fiili ambalaj kullanımları karşısında reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı, YİDK kararının iptali koşulları oluşmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Mahkemece, dava konusu başvuru ile redde dayanak alınan davalı markalarını oluşturan unsurlardan renk kombinasyonunun bir araya gelişi, grafik unsurlar ve şekiller itibari ile benzerlik bulunduğu, bu durumun uyuşmazlık konusu ''çay'' emtiasının ortalama alıcısı üzerinde iltibas tehlikesi ve neticeten haksız rekabete yol açacağı görüşü ile davanın reddine karar verilmiştir.Dava konusu marka başvurusu kelime, şekil ve renk unsurlarının bir arada bulunduğu ürün ambalaj tasarımından oluşmaktadır. Aynı şekilde, redde dayanak markalar da ambalaj tasarımı şeklinde ve karma marka olarak tescil olunmuşlardır. Dairemizin yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere, markaların karşılaştırılması yapılırken markayı oluşturan unsurlardan tüketicinin zihninde kalan ve markanın baskın unsurları da göz ardı edilmemek kaydıyla işaretlerin bir bütün olarak yarattıkları izlenim bakımından iltibas tehlikesine yol açıp açmayacaklarının değerlendirilmesi gerekir. Somut uyuşmazlıkta, uyuşmazlık konusu işaretlerin ambalaj tasarımından oluşan karma marka nitelikleri itibari ile bir bütün olarak bıraktıkları izlenim bakımından ortalama tüketici nezdinde karışıklığa yol açmayacak şekilde farklı olduğu halde, mahkemece işaretleri oluşturan unsurların ayrı ayrı ele alınarak karşılaştırılması suretiyle iltibas tehlikesinin bulunduğundan bahisle davanın reddi doğru görülmemiş, kararın temyiz eden davacı yararına bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 30/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.