MAHKEMESİ : ORHANGAZİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 21/11/2012NUMARASI : 2008/18-2012/692Taraflar arasında görülen davada Orhangazi 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21.11.2012 tarih ve 2008/18-2012/692 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 27.06.2014 günü tebligata rağmen gelen olmadığı yoklama ile anlaşıldı, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacılar vekili, müvekkillerinin murisinin nakliyecilik işi yaptığını, olay tarihinde davalı T.. A.Ş'den aldığı sac emtiasını diğer davalıya ait fabrikaya götürdüğünü, emtianın hatalı yüklenmesinden ve nakliye sırasında sarsılmasından dolayı kamyon kasasına dayandığını, alıcı firmanın fabrikasında kamyon kasasını murisin açtığı sırada sacların üzerine devrilerek ölümüne neden olduğunu, davalıların olay nedeniyle destekten yoksun kaldığını, manevi üzüntüye kapıldığını ileri sürerek, davacı eş N.. G.., çocuklar B.. G.. ve B.. G.. için 50.000 TL ayrı ayrı manevi, davacı anne F.. G.. için 30.000 TL manevi, davacılar için ayrı ayrı 500 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir, sonradan ıslah dilekçesiyle talebini yükseltmiştir. Davalılar vekili, olayda müvekkillerinin kusuru bulunmadığını, davacıların murisinin kamyon kasasını kontrol etmeden kapağı açtığını, yüklemenin nakliyecinin isteğine göre yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalıların asıl işveren ve alt işveren olduğu, müteveffanın taşıma işlerinin yerine getirilmesinde kendi işini yapan konumunda bulunduğu, İş Kanunu'nun 77. maddesine göre işverenlerin iş yerlerinde güvenliği sağlamak ve iş kazalarının önlenmesi açısından gerekli önlemleri almakla yükümlü oldukları, meydana gelen haksız fiilden birlikte sorumlu bulundukları, olay nedeniyle davacıların destekten yoksun kaldığı, manevi üzüntü yaşadıkları gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davacı N.. G.. için 61.840,11, davacı F.. G.. için 12.662,40, davacı B.. G.. için 3.864,14, davacı B.. G.. için 4.126,41 TL maddi ve davacı N.. G.. için 20.000, davacı F.. G.. için 12.000, davacı B.. G.. ve B.. G.. için 15.000 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir. 1-Dava, taşıma ilişkisinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, davacı taraf murisleri N.. G..'ün nakliye işi yaptığını, olay günü davalı T.. AŞ.'den aldığı emtiayı diğer davalıya ait fabrikaya taşıdığını, emtianın hatalı istiflenmesi nedeniyle murisin kamyon kasasını açtığı sırada sac malzemenin üzerine düşerek vefat ettiğini ileri sürerek, işbu davayı açmış, mahkemece davalıların asıl ve alt işveren olduğu, İş Kanunu'nun 77. maddesi uyarınca işverenlerin iş kazalarını engellemek için gerekli önlemleri almadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Oysa, taraflar arasındaki ilişki İş Kanunu ve işveren ilişkisinden değil, yurt içi taşıması sırasında meydana gelen kaza nedeniyle, taşıyıcı, gönderen ve alıcının sorumluluğuna dayanmakta olup, mahkemece hukuki nitelendirmede hata yapılarak verilen karar isabetli olmamıştır. Bu itibarla, mahkemece dava konusu olayın taşıma ilişkisinden kaynaklandığı kabul edilerek, taşıyıcı, gönderen ve alıcının sorumluluğu bu kapsamda değerlendirilerek, gerektiğinde taşıma konusunda uzman bilirkişilerden rapor alınarak, neticesine göre bir karar vermek gerekirken, yanılgılı değerlendirmelerle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. 2-Bozma neden ve şekline göre davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın anılan taraf yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz eden davalılara iadesine, 27.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.