MAHKEMESİ : ANKARA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 20/12/2012NUMARASI : 2009/380-2012/628Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/12/2012 tarih ve 2009/380-2012/628 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili ve T.. B.. ve T.. İ.. vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 24/06/2014 günü hazır bulunan asıl ve birleşen dosya davalısı THK ve birleşen dosya davalısı THK G.. Havacılık İktisadı İşletmesi vekili Av. F.. K.., ihbar olunan G.. Sigorta A.Ş. vekili G.. G..ile asıl birleşen dosyada davacılar vekili Av. O.. Ö.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacılar vekili, müvekkillerinin eşi ve babası olan Tekin Ünal’ın, THK Türk Kuşu Eskişehir İnönü Eğitim Merkezinde THK Hava Taksi İşletmesi olarak işletilen hava aracında yolcu iken aracın düşmesi sonucu 05.09.2008 tarihinde vefat ettiğini, hava aracının sahibinin T.. B.. olup, işleticisinin T.. M.. olduğunu, kazanın davalılar tarafından istihdam edilenlerin kusurundan kaynaklandığının belirlendiğini, vefat, nedeniyle, müvekkillerinin eşi ve çocuklarının, müteveffanın desteğinden yoksun kaldıklarını, müteveffanın SPK’da müfettiş olarak çalışıp, sonrasında da ortağı olduğu şirketlerde ticari faaliyette bulunan bir iş adamı olduğunu ileri sürerek her bir davacı için 10.000 TL. olmak üzere toplam 30.000 TL. maddi tazminatın, olay tarihinden işletilecek reeskont faizi ile davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir. İşbu dosya ile birleşen Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/156 esas sayılı davada davacılar vekili, asıl davadaki taleplere ilaveten toplamda, E.. Ü.. için 569.000 TL maddi, 150.000 TL, manevi, N.. Ü.. İçin 257.000 TL maddi. 100.000 TL, manevi N.. Ü.. için 257.000 TL maddi 10.000 TL manevi, Burhanettin ve M.. Y.. için 50.000’er TL manevi, Saraf, A.. M.. ve A.. Ü.. İçin 15.000’er TL manevi tazminatın olay tarihinden işletilecek yasal faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir. İşbu dosya ile birleşen 21. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2012/367 Esas sayılı davada davacılar vekili, asıl davada alınan bilirkişi raporuna göre müvekkili eş E.. Ü.. için 298.000 TL maddi tazminatın davalılardan olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsili talep ve dava etmiştir. Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre asıl davada davalı T.. M.. hakkında açılan davanın mülga HUMK 409/son maddesi gereğince açılmamış sayılmasına, diğer davalı THK genel Başkanlığı hakkında açılan davanın kısmen kabulü ile davacıların her biri için ayrı ayrı 10.000 TL’den toplam 30.000 TL maddi tazminatın bu davalıdan alınıp, davacılara ödenmesine, 05.09.2008 olay tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, birleşen Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2011/156 Esas sayılı dosyasında davanın kısmen kabulü ile davacı E.. Ü.. için 569.000 TL maddi, 15.000 TL manevi, davacı N.. Ü.. için 186.059,52 TL maddi, 15.000 TL manevi, davacı N.. D.. Ü.. için 186.059,52 TL maddi, 15.000 TL manevi, davacı baba Burhanettin için 10.000 TL manevi, davacı anne Muteber için 10.000 TL manevi, davacı kardeş Saraf için 5.000 TL manevi, davacı kardeş Ahmet için 5.000 TL manevi, davacı kardeş Mete için 5.000 TL manevi ve davacı kardeş Altay için 5.000 TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline, 05.09.2008 olay tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına, İşbu dosya ile birleşen 21. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2012/367 Esas sayılı dosyasında davanın kabulü ile davacı Ece için 298.000 TL. maddi tazminatın davalılardan müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, 05.09.2008 olay tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmiştir.Kararı, davacılar vekili ve THK Genel Başkanlığı ve T.. İ.. vekili temyiz etmiştir. 1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin (2) ve (3) nolu bentler ve davalılar THK Genel Başkanlığı ve T.. İ.. vekilinin (4) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.2- Dava, davacıların murisinin T.. İ..ne ait hava aracında yolcu iken hava aracının düşmesi sonucu 05.09.2008 tarihinde vefat etmesi nedeniyle açılan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Manevi tazminat, 22.06.1966 tarih ve 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’nda da etraflıca açıklandığı üzere, ne bir ceza ne de gerçek anlamda bir tazminattır. Zarar uğrayanın manevi ısdırabını bir nebze dindiren, ruhsal tahribatını onaran bir araçtır. Manevi tazminatın kapsamını takdir hakkı, kural olarak yargıca aittir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, hak ve adalete uygun davranmalı, hukuk biliminden yararlanmalı, toplumun sosyal, ekonomik ve moral yapısını ve özellikle de somut olayın koşullarını gözetmelidir. Takdir edilecek tutar, bir yandan manevi acıları gidermeli, kamuoyu ve sosyal vicdanda kabul görmeli, diğer yandan ise zarar gören açısından zenginleşme aracı olmamalıdır. Bu durum karşısında, kazanın meydana geldiği tarih, meydana geliş şekli, zarar görenlerin konumları, ölenin yaşı ve somut olayın diğer özellikleri dikkate alınarak daha makul oranda davacılar yararına manevi tazminata karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş davacılar vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacılar yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir. 3- Ayrıca, çocuklar N.. D.. ve N.. Ü..’ın yetiştiği aile ortamı yüksek tahsil yapmaya yönlendirecek şart ve imkanlara sahip olması nedeniyle çocukların yüksek öğrenim yapma ihtimalinin olağan hayat koşullarında mümkün olmasına göre asgari ücretin üzerinde tazminata esas gelirin belirlenerek maddi tazminatın hesap edilmesi ve bu hesap sonucu bulunacak tazminattan davalıların sorumlu olacakları dikkate alınması gerekirken yazılı şekilde hesap edilmesi de doğru görülmemiş kararın bu nedenle de davacılar yararına bozulması gerekmiştir.4-Davalılar THK Genel Başkanlığı ve T.. İ.. vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; davalılar, Türk Sivil Havacılık Kanunu'nun 131.maddesinde öngörülen iki yıllık süreç içerisinde birleşen davaların açılmadığını ileri sürerek, öncelikle bu nedenle davanın reddini istemiştir. Anılan maddedeki iki yıllık sürenin bir zamanaşımı süresi olmayıp, hak düşürücü süre olduğu ve kaza raporu düzenlendiği hallerde kaza raporunun resmi gazetede yayınlandığı tarihten itibaren 2 yıl içinde davanın açılması gerektiği madde metninden açıkça anlaşılmaktadır. Nitekim, doktrinde de bu sürenin hak düşürücü bir süre olduğu kabul edilmektedir. (Bkz. Dr.H.Ül.., Hava Taşıma Sözleşmesi, Ankara, 1978, Shf.228 vd. Dr. A. Kırman, Hava Yolu ile Yapılan Uluslararası Yolcu Taşımacılığında Taşıyıcının Sorumluluğu, Ankara, Shf.172 vd), Dava konusu olayda kaza raporu 08.07.2009 tarihinde resmi gazetede yayınlanmıştır. Bu durumda işbu dava dosyası ile birleşen ve 18.06.2012 tarihinde açılan Ankara 21.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/367 esas sayılı dosyası ile açılan ek davanın iki yıllık hak düşürücü sürede açılmadığından reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş kararın davalılar THK Genel Başkanlığı ve T.. İ.. yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin (2) ve (3) nolu bentler ve davalılar THK Genel Başkanlığı ve T.. İ.. vekilinin (4) nolu bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacılar yararına BOZULMASINA, (4) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar THK Genel Başkanlığı ve T.. İ.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın bu davalılar yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100 TL vekalet ücretinin her bir yandan alınarak yek diğerine verilmesine, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 26/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.