MAHKEMESİ : KÖYCEĞİZ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 26/12/2013NUMARASI : 2013/202-2013/406Taraflar arasında görülen davada Köyceğiz Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/12/2013 tarih ve 2013/202-2013/406 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, davacı müvekkili şirketin, davalının Köyceğiz'de bulunan fabrika tesislerinde 07.05.2008-08.05.2009 tarihleri arasında makina modifikasyon ve yenileme tetkiki hizmeti verdiğini, bunun karşılığında 18.240,91 TL tutarında fatura kesildiğini, bunun davalı şirkete tebliğ edildiğini, davalı şirketin faturaya itiraz ettiğini, taraflar arasında bir sözleşme ilişkisinin mevcut olduğunu, işin gerçekleştirildiği ve davalıya teslim edildiği konusunda tanıkların mevcut olduğunu ileri sürerek fazlaya ait haklar saklı kalmak kaydıyla 18.240.91 TL’nin dava tarihinden itibaren faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, taraflar arasında kurulmuş bir sözleşme ilişkisinin olmadığını, davacının ifa ettiği bir hizmet ya da teslim ettiği bir malın bulunmadığını, müvekkili şirkette S.. U.. adında bir kişinin yetkili bulunmadığını, davacı şirketin hizmet ifasını yerine getirmediği için müvekkili şirkete gönderilen faturaya TTK’nın 23. maddesi gereğince 8 günlük yasal süre içinde itiraz edildiğini, müvekkili şirketin ticari defterlerinde davacı şirkete ait kayıtlı bir fatura bulunmadığını, davacının davasını yazılı delil dışında bir delille ispatlamasına muvafakatlerinin olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirket çalışanı tarafından davacı şirket çalışanına gönderilen e-mail ile davalı şirkete ait makinelerin teknik özelliklerinin bildirildiği, davacı şirket tarafından ise fiyatlandırma listesinin gönderildiği, davacı şirkette çalışan iki İtalyan mühendisin davalıya ait dolum tesislerinde incelemelerde bulunulduğu, bu iki mühendisten biri olan L.. S. tarafından tanzim edilen teknik rapordaki tespitlere ancak davalıya ait dolum makinelerinin incelenmesi sonucu varılabileceği, buna göre davalı tarafından istenen modifikasyon ve yenileme tetkiklerinin davacı tarafça yerine getirildiği, açıklanan nedenle hizmetin yerine getirildiği yönünde kuşku bulunmadığı, alacak miktarının düzenlenen fatura ile uyumlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 18.240,80 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan tasiline karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.2-Mahkemece, Dairemizin davacı yararına 2011/1008 Esas, 2013/870 Karar ve 17.01.2013 tarihli bozma ilamına uyulduktan sonra taraflar arasında bir ticari ilişkinin ve davacı tarafından davalıya verilmiş bir hizmetin varlığının kabul edilmesinde bir yanlışlık yok ise de, Dairemizin anılan bozma ilamında da vurgulandığı üzere, verilen hizmetin kapsamı ve niteliğine uygun bir bedele hükmedilmesi gerekirken, bu konuda hiçbir inceleme ve değerlendirme yapılmaksızın, HMK'nın 266. maddesine aykırı düşecek şekilde bilirkişi görüşüne de başvurulmadan doğrudan itiraza uğrayan fatura tutarının tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 26/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.