MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 04/03/2014 tarih ve 2013/117-2014/60 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkili şirketin müşterisine ait muhtelif miktar ve çeşitteki ürünlerin davalı ....'nin çalışanı olan diğer davalı sürücü ...'in sevk ve idaresindeki mülkiyeti davacıya ait araç ile taşınması sırasında davalı şöförün kusuru ile meydana gelen tek taraflı trafik kazasında zarara uğradığını, emtia hasarının dava dışı şirkete ödendiğini, bunun dışında araçtaki hasar ve kaza sonrası yapılan masraflar sebebiyle de müvekkili şirketin zarara uğradığını belirterek şimdilik 25.000,00 TL'nin kaza tarihi olan 12/02/2008 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında talebinin yanlızca dava dışı şirkete ait olan emtia sebebiyle müvekkili tarafından ödenen tazminata ilişkin olduğunu, sair taleplerinin takipsiz bırakıldığını açıklayarak, talebini 75.411,00 TL olarak ıslah etmiştir. Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir. Diğer davalı vekili, müvekkilinin aslında davacı firma çalışanı olup, kusurunun bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, kazanın meydana gelmesinde davalı şöförün tam kusurlu olduğu, dava dışı şirketin emtia hasarının bu şirket tarafından davacıya fatura edildiği ve fatura bedelinin davacı tarafça ödendiği, ayrıca emtia sigortasının bulunmadığı, taşınan emtiaya yönelik zarar talebi olarak 75.411,00 TL'nin kabul edileceği gerekçesiyle taşımaya konu ürün bedeline yönelik zarar talebinin kabulü ile, 75.411,00 TL'nin dava tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, bu miktarın dışında kalan, davacı tarafın araç ve diğer talepleri yönünden davacı vekilinin beyanı ve hasarın ödenmiş olduğu gözetilerek esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Kararı, davalı ... vekili temyiz etmiştir. 1-Dava, taşıma sırasında meydana gelen zarar sebebiyle rucuen tazminat istemine ilişkin olup, davacı tarafça davalı ...'in diğer davalı şirketin çalışanı olduğu iddia edilmiştir. Ancak, davalı ..., gerek cevap dilekçesinde gerek dosya içerisindeki beyanlarında davacı şirket çalışanı olduğunu savunmuş, yine dosya içerisine sunulmuş bulunan ve mümeyyiz davalı tarafından davacı şirkete gönderildiği anlaşılan 17.03.2009 tarihli ihtarnamede, mümeyyiz davalının 23.12.2003-27.02.2009 tarihleri arasında davacı şirket nezdinde çalıştığını, 27.02.2009 tarihinde işine son verildiğini, işe başlarken teminat olarak kendisinden istenen ve şirkete verilen senedin tarafına iadesini istediği görülmüştür. Buna göre, mümeyyiz davalının savunma ve beyanları doğrultusunda, davalı ... ile davacı arasında işçi/işveren ilişkisi olup olmadığının usulünce araştırılması ve davalının bu hususa ilişkin delilleri toplanmak suretiyle görev hususunun buna göre değerlendirilmesi gerekirken, mahkemece görevli olduğunun kabulü ile uyuşmazlığın esasına ilişkin hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir. 2-Bozma sebep ve şekline göre, mümeyyiz davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün mümeyyiz davalı yararına BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, bozma sebep ve şekline göre, mümeyyiz davalı vekilinin diğer temyiz itirazının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalı ...'e iadesine, 03/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.