Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1126 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 112 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28.09.2011 tarih ve 2009/7-2011/212 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkili tarafından işletilen Rehabilitasyon Merkezi ile davalı arasında 01.08.2008 tarihli ve 1 yıl süreli hizmet sözleşmesi imzalandığını, davalının taşıma işi yapacağını ancak 20.08.2008 tarihinden sonra işe gelmediğini, 27.08.2008 tarihli ihtarnameye rağmen işbaşı yapmadığını, sözleşmeye uymayan tarafın 10.000 TL tazminat ödeyeceği kararlaştırıldığını, tazminatın tahsili için başlatılan icra takibine davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazının iptalini, % 40'tan az olmamak üzere inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.Davalı vekili, davacı ile ayrıca 01.04.2008 tarihli sözleşme yapıldığını, davacının müvekkiline beş ay boyunca ücretini ödemediğini, davacının talebinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiş, aksi halde müvekkilinin davacıdan 13.900 TL ücret alacağının takasını talep etmiştir.Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak, taraflar arasında 01.04.2008 ve 01.08.2008 tarihli iki adet sözleşme imzalandığı, 01.04.2008 tarihli sözleşmenin en azından diğer sözleşme tarihi olan 01.08.2008 tarihine kadar yürürlükte kaldığı, aylık ücretin ilk sözleşmede 3.000 TL, ikinci sözleşmede 2.250 TL olduğu, davacının davalıya 01.04.2008 - 20.08.2008 tarihleri arasındaki 13.500 TL ücret borcu bulunduğu, ikinci sözleşmede sözleşme koşullarına uyulmadığı taktirde 10.000 TL tazminat ödeneceğinin kararlaştırıldığı, davalı 27.08.2008 tarihli ihtarnameye rağmen işe devam etmediğinden davacının 10.000 TL tazminata hak kazandığı, davacı tarafın daha önce davalının takas define karşı dosyaya her hangi bir belge ibraz etmediği ve davalı tarafa yemin teklif etmeyeceklerini bildirdikleri halde 18.03.2011 tarihli celsede 1.500 TL bedelli iki adet belge sundukları, buna göre davacının 3.000 TL ödeme yaptığı kabul edilse bile davalının 10.500,00 TL alacağı kalacağı gerekçesiyle davalının takas- mahsup talebi dikkate alınarak davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat talebine ilişkindir. Taraflar arasında düzenlenen 01.04.2008 tarihli ilk sözleşmede davalıya yapacağı taşıma karşılığında her ay 3.000 TL ödeneceği kararlaştırılmış, davalı ilk sözleşmeden kaynaklanan alacaklarının tamamının ödenmediğini ileri sürerek davada takas-mahsup savunmasında bulunmuştur. Davacı ise ilk sözleşmeden kaynaklanan tüm bedellerin ödendiğini ileri sürerek bu hususta iki adet makbuz ibraz etmiştir. Bu durumda, mahkemece davalının takas- mahsup savunması bakımından mülga 818 sayılı BK’nun 88. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı, 07.07.2008 tarihli son aylık bedel ödemesinin daha önceki aylık bedellerinin ödendiğine karine teşkil edip etmediği tartışılıp değerlendirilmesi suretiyle karar verilmesi gerekirken, takas-mahsup talebinin yazılı gerekçeyle kabul edilerek davanın reddi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.