Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11151 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 16900 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : MARMARİS 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 17/04/2013NUMARASI : 2006/213-2013/172Taraflar arasında görülen davada Marmaris 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17.04.2013 tarih ve 2006/213-2013/172 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi İmamgiller tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacılar vekili, tarafların D.. Yatçıllık Tur. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti'nin ortakları, davalının aynı zamanda şirket müdürü olduğunu, davacı Valeriy'nin şirket ortağı olmadan önce şirket ile tekne inşası için eser sözleşmesi imzaladığını, 30/06/2005 tarihinde ise, aynı şirketin 160 hissesini devralarak şirketin ortağı olduğunu, davacı Valeriy'nin şirket hesabına toplam 294.956,50 USD havale ettiğini, bu paraların büyük kısmının şirket müdürü olan davalı tarafından zimmetine geçirildiğini, sahte sarf faturaları ile muhasebe kayıtlarının kapatılarak ortakların yanıltılmaya çalışıldığını, tespit bilirkişi raporuyla, teknenin mevcut haline gelebilmesi için malzeme ve işçilik bedeli dahil 95.000,00 USD harcama yapıldığının belirlendiğini, davalıya tekne inşası için gönderilen para ile tekne inşası için harcanan miktar arasındaki farkın davalı tarafça zimmetine geçirildiğini ileri sürerek; davalı H.. Ö..'in müdürlük görevinden azline, 200.000,00 USD'nin davalıdan tahsiline, tazminatın ortaklık hesabına geçirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, 294.956,50 USD'nin şirket hesabına intikal etmediğini, bu konudaki ispat yükünün davacı tarafta olduğunu, tekne yapımı için gerekli olan tersane ve hangar ödemeleri ve bu alanda yapılan diğer harcamaların tespit raporunda hesaba katılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, davalının D..Yatçıllık Tur. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti'nin müdürlük görevinden 6762 sayılı Kanun'un 161'inci maddesi uyarınca azline, TTK'nın 309'uncu maddesi uyarınca, 64.977,50 USD'nin davalıdan alınarak D..Yatçıllık Tur. İth. İhr. San. ve Tic. Ltd. Şti'ye verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.1- Dava, limited şirket müdürünün azli ve şirket müdürünün sorumluluğu nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece kurulan hükmün gerekçesinde, davalının şahsi hesabına gönderilen paraların tekne yapım işi için gönderildiğinin davacı tarafça ispat edilemediği, davacı Valeriy'nin tekne yapım sözleşmesini dava dışı şirket ile imzaladığı, davalının şahsi hesabına gönderilen paraların tekne yapım işi için gönderildiğine dair herhangi bir açıklamanın bulunmadığı, havalenin bir ödeme vasıtası olduğu, bu nedenle havaleyi gönderen kişinin bu havalenin davaya konu edilen iş için gönderildiğini ispat etmesi gerektiği, davacı tarafın, davalının şahsi hesabına gönderilen 119.979 USD'nin tekne inşa için gönderildiğini ispat edemediğinden bu yöne ilişkin davanın reddine karar verilmesinin doğru olacağı değerlendirilmiştir. Bununla birlikte yine mahkeme gerekçesinde taraflar arasında tekne inşa işi için yapılan sözleşme nedeni ile husumet bulunduğu, davalının, şahsi hesabına gönderilen ve muhtemelen tekne yapımı için gönderildiği anlaşılan paraları, şirket defterlerine işlemediği, her ne kadar tekne yapım sözleşmesinin 10'ncu maddesinde ödemelerin şirket hesabına banka havalesi yoluyla yapılacağı hükme bağlanmış ise de, davacının tekne yapım sözleşmesinden hemen sonra ve fakat şirkete ortak olunmadan önce yaptığı ödemelerin ancak bu iş için gönderilmiş olacağının muhtemel bulunduğu, her ne kadar, bu havalelerin tekne yapım işi için gönderildiği usul bakımından ispatlanamamışsa da, hayatın olağan akışının bunu gösterdiği ifade edilmiş; böylece kararın gerekçesinde çelişki yaratılmıştır. Bu suretle; mahkeme gerekçesinde çelişki bulunacak şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir. 2-Bozma sebep ve şekline göre, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, kararın BOZULMASINA, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz eden davacılara iadesine, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.