MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 6. ASLİYE TİCARET MAHKEMESİTARİHİ : 16/05/2013NUMARASI : 2013/95-2013/132Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 16/05/2013 tarih ve 2013/95-2013/132 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, davalı şirket ile imzalanan 300.000,00 TL'lik ticari kredi ve ek kredi sözleşmesi ile toplam 500.000,00 TL'lik kredi kullandırıldığını, diğer davalıların aynı sözleşmelerin müşterek ve müteselsil kefili olduklarını, borçluların edimini yerine getirmemesi sebebiyle sözleşmenin feshedildiğini, 21.8.2008 tarihi itibariyle hesap kat ihtarnamesi gönderildiğini davalıların borçlarını ödemediklerini ileri sürerek 533.392,55 TL asıl alacak, 363.580,26 TL işlemiş faiz, 13.210,08 TL BSMV olmak üzere toplam 810.182,89 TL'nin asıl alacak bölümüne yıllık %33,80 temerrüt faizi ve faize %5 BSMV uygulanmak suretiyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalılar vekilleri ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca davalılardan kredi borçlusu şirketin kullanmış olduğu kredi geri ödemelerinde temerrüde düştüğü, dava tarihi itibariyle 533.892,55 TL asıl alacak, 262.387,31 TL işlemiş temerrüt faizi, 13.119,37 TL BSMV olmak üzere 808.899,23 TL borcu bulunduğu, davalılar R.. Y.. ve E.. A..'ın da sözleşmenin kefili olarak borçtan müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları gerekçesiyle davanın 533.392,55 TL asıl alacak, 262.387,31 TL dava tarihine kadar işlemiş temerrüt faizi, 13.119,37 TL faizin gider vergisi olmak üzere toplam 808.899,23 TL bakımından kabulüne, hükmedilen asıl alacağa dava tarihinden itibaren borç ödeninceye kadar yıllık %22,10 oranında temerrüt faizi ile faize %5 gider vergisi uygulanmasına karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dava, kredi sözleşmesinden kaynaklı alacağın tahsili talebine ilişkindir. Mahkemece, davacının temerrüt tarihinden itibaren asıl alacağa taraflar arasında akdedilen sözleşmede belirlenen akdi faiz oranının uygulanması talebi reddedilmiştir. Oysa, 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt faizine ilişkin Kanun'un 1. maddesinde "Borçlar Kanunu ve Türk Ticaret Kanunu'na göre faiz ödenmesi gereken hallerde" diyerek bu iki Kanun'a göre ödenmesi gereken faiz birbirinden ayrılmıştır. Faize ilişkin olarak Mülga 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu ve 6102 sayılı Yeni Türk Ticaret Kanunu 8.,10. maddelerinde Borçlar Kanunu'nda bulunmayan, ticari işlere özgü hükümler konulmuş, Türk Ticaret Kanunu 8. maddesinde ticari işlerde faiz miktarında serbesti ilkesi benimsenmiştir. Dava konusu ticari işte de temerrüt faizine hükmedilirken 6098 sayılı Borçlar Kanunu'nun gerek akdi faize ilişkin 88. maddesi gerekse temerrüt faizine ilişkin 120. maddesi kısıtlamaları prensip olarak uygulanamayacaktır. Bu bağlamda mahkemece taraflar arasındaki sözleşme serbestisi ilkeleri çerçevesinde belirlenen temerrüt faizi oranının geçerli olacağı kabul edilerek sonucuna göre karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, 09.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.