MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20.10.2011 tarih ve 2011/860-2011/507 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin “bir bilmecem var çocuklar” adlı eserin söz yazarı ve müziğinin bestecisi olduğunu, davalıların bu eseri istedikleri şekilde tüm radyo ve televizyon reklamlarında kullandıklarını, müvekkilinin FSEK ile korunan maddi ve manevi haklarının davalılar tarafından ihlal edildiğini ileri sürerek mali hakları bakımından fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla bilirkişilerce tespit edilecek rayiç bedelin üç katı talep hakkına ilişkin şimdilik 1.000 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte, 100.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalılardan tahsiline, kararın ilanına, hesaplanacak tazminat miktarının FSEK 70/3 maddesindeki talep haklarından az hesaplanması halinde davalıların haksız kullanımları süresinde elde ettikleri karın tazminat olarak tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalılar vekili, davanın zamanaşımı dolduktan sonra ikame edildiğini esasa ilişkin olarak da davacının sessiz kaldığı için hak kaybına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, FSEK'in 68. maddesine ilişkin taleplerde zamanaşımının Yargıtay'ın Yerleşik içtihatlarına 10 yıl olduğu ve olayda zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesiyle açılan davanın zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmiştir.Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.Dava, FSEK'in 68. ve 70. maddelerine dayanan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir. Ancak, davacının 1972 yılında bestelediğini ve 10 yıllığına davalıya telif haklarını devrettiğini iddia ettiği şarkının, davalı tarafından halen kullanıldığının ve ihlalin devam ettiğinin ileri sürülmüş bulunmasına göre, dava zamanaşımının dolduğundan bahisle davanın reddine karar vermesi doğru bulunmamış hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün yukarıda yazılı nedenle davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 21.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.