MAHKEMESİ : ANKARA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 10/09/2013NUMARASI : 2011/544-2013/515Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/09/2013 tarih ve 2011/544-2013/515 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı-karşı davalı vekili, diplomatik görevli olan davalının eşyalarının bir kısmının Ankara'dan Essen'e ( Almanya) taşınması, kalan eşyanın depolanması, görev sona erince Essen’deki eşyanın Ankara'ya getirilmesi hizmetinden 3140 Euro karşılığı 7.500,00 TL alacak kaldığını iddia ederek, bu bedelin reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, karşı davanın reddini istemiştir.Davalı-karşı davacı vekili, haksız ve mesnetsiz davanın reddine; nakliye ve depolama sözleşmesi yapıldığını toplam, 4850 Euro borcunun 3000 Euro'luk bölümünün 08/08/2011, 1900 Euro'luk bölümünün 27/09/2007 tarihinde ödendiğini, borç kalmadığını, depolanan veya nakledilen eşyadan 50 senelik antika Ürgüp halısının hasar gördüğünü, kristal bardak takımının eksildiğini, Ankara 7. Tüketici Mahkemesi’nin 2011/37 D. İş dosyasında zararın tespit edildiğini, halının anneannesi tarafından dokunan ve aile yadigarı olduğunu beyan ederek, 5.000 TL hasar bedeli ve 3.000 TL manevi tazminatın delil tespiti gideri ile birlikte davacı-karşı davalıdan tahsilini istemiştir. Mahkemece, tüm dosya kapsamına, toplanan delillere ve düzenlenen bilirkişi raporlarına göre, davacı şirketin hasarsız teslim borcu mevcut olup halının depolanmasında ihtimam gösterilmemiş olduğu, kristal olduğu iddia edilen bardakların eksiksiz teslim edilmiş bulunduğu, kısmen çürüyen halının antika olmadığı, örneği çok olan ve hasarsız olarak 1.000 TL eden Ü.. halısı olduğu, dava konusu eşya nakliye ve depolama bedelinin 6710 Euro olduğunu, 3570 Euro borcun ödendiğini, 3140 Euro alacak kaldığını, manevi tazminat şartlarının bulunmadığı gerekçeleriyle, asıl davanın kabulüne, 7.500,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalı-karşı davacıdan alınıp davacıya ödenmesine, fazla hakların saklı tutulmasına; karşı davanın kısmen kabulüne, halının hasar görmesi sebebi ile 1.000 TL alacağın hasar tespit tarihi 13/08/2011'den itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davacı-karşı davalı E... Uluslararası Nakliyat Ltd. Şti'nden alınıp davalı-karşı davacı H.. G.. A..'a ödenmesine, karşı davada diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.Kararı, davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.1.Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve 6762 sayılı TTK’nın 785. maddesi koşullarının gerçekleşmemiş olmasına göre, davalı-karşı davacı vekilinin karşı davaya ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.2.Asıl davada, davacı defterlerine dayalı olarak yapılan bilirkişi incelemesi sonucunda davalı-karşı davacının depolama ve taşıma akdinden dolayı 3140 Euro borçlu olduğundan bahisle mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir. Davalı-karşı davacı tarafından, davacı-karşı davalı ile nakliye ve depolama sözleşmesi yapıldığı, toplam 4850 Euro borcunun 3000 Euro'luk bölümünün 08/08/2011, 1900 Euro'luk bölümünün 27/09/2007 tarihinde ödendiği, borç kalmadığı savunulmuştur. Taraflar arasında CMR hükümlerine tabi taşımaya ilişkin yazılı bir sözleşme bulunmamakla birlikte, taşıma akdinin varlığı konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmayıp, çekişme Essen(Almanya)’dan Ankara arasındaki taşıma ücretinden kaynaklandığına göre, bu hususta taşıma alanında uzman bilirkişiden görüş alınarak navlun ücretinin belirlenmesi gerekirken, davacı-karşı davalıya ait usulüne uygun tutulmayan ticari defterlere itibar edilerek, asıl davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, davalı-karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davalı-karşı davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı-karşı davacı vekilinin karşı davaya yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı-karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, kararın davalı-karşı davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 05/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.