Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1040 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11472 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : KARAMAN 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 07/05/2013NUMARASI : 2012/301-2013/278Taraflar arasında görülen davada Karaman 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 07/05/2013 tarih ve 2012/301-2013/278 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalı Banka vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankada 12/07/1999 tarihinde vadeli hesap açarak 27.500 Hollanda Florini yatırdığını, yurt dışında yaşayan müvekkilinin Türkiye'ye geldiğinde hesabının durumunu sorduğunu, banka memurları tarafından hesabı vadeli hesap olduğu için zamanaşımı uygulanmayacağının ifade edildiğini, ancak kısa bir süre önce G.Bankası Karaman Şubesi yetkililerinin hesabın zamanaşımına uğradığını ve 16/05/2011 tarihinde Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu'na devredildiğini söylediklerini, ancak müvekkiline hesabın zamanaşımına uğradığı yönünde bir ihtar mektubu gönderilmediğini ve müvekkiline kanuna uygun olarak tebliğ edilmiş bir ihtar bulunmadığını, bu sebeple hesabın zamanaşımına uğramasının hukuken mümkün olmadığını, TMSF'nin de haksız zenginleştiğini bu nedenle sorumlu olduğunu ileri sürerek 17.663,43 Euro değerindeki paranın TL karşılığı olan 40.909 TL'nin fona devir tarihinden başlayarak hesap sözleşmesindeki faiz üzerinden işletilecek sözleşme faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı Garanti Bankası vekili, davacının müvekkili bankanın müşterisi olduğunu, hesabında vade sonundan itibaren 10 yıl işlem olmadığından bakiye tutarın 16/05/2011 tarihinde TMSF'ye devredildiğini ve hesabın kapatıldığını, bu nedenle müvekkili bankanın davada taraf olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.Davalı Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu vekili, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının davalı nezdinde 12/07/1999 tarihinde vadeli hesap açarak 27.500 Hollanda Florini yatırdığı, sonrasında bu paranın Euro'ya çevrildiği ve davacının hesabında 17.540,48 Euro parasının bulunduğu, davalı banka tarafından 5411 sayılı Kanun'un 62. maddesi uyarınca hesabın TMSF'ye devredileceği yönündeki davacıya çıkarılan tebligatın tebliğ edilemediği ve muhatap bankaya iade edilmiş olduğu, davalı bankanın davacıyı iadeli taahhütlü olarak usulüne uygun uyarmadığı, banka hesabının TMSF'ye devredilinceye kadar her yıl vadelendirilmiş olması nedeniyle davalı tarafın zamanaşımı definin yerinde bulunmadığı, ancak diğer davalı TMSF'ye kusur ve sorumluluk izafe edilemeyeceği gerekçesiyle davalı T.. B.. yönünden davanın reddine, davalı G. Bankası A.Ş. yönünden ise davanın kabulüyle 40.909 TL'nin 03/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek mevduat faizi ile birlikte davalı bankadan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.Kararı davacı vekili ve davalı banka vekili temyiz etmiştir. 1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı banka vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.2- Ancak, dava konusu alacağa, davacının mevduatının TMSF'ye devri tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile ihtar tarihinden itibaren faiz işletilmesi doğru görülmemiş hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle, davalı banka vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün yukarıda yazılı nedenle davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.094,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı Banka'dan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 20/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.