İ.....'de işlediği A tipi uyuşturucu tedarik etmek için gizli ittifak teşekkül etmek suçundan Harrov Kraliyet Mahkemesinin 25.03.2002 tarihli kesinleşmiş kararı ile mahkumiyetine karar verilen hükümlü N..... Buldan'ın cezasının Türkiye'de yerine getirilmesi için İngiltere devleti tarafından, 3002 sayılı Türk Vatandaşları Hakkında Yabancı Ülke Mahkemelerinden ve Yabancılar Hakkında Türk Mahkemelerinden Verilen Ceza Mahkumiyetlerinin İnfazına Dair Kanun'un 3. maddesine göre yapılan talep üzerine, İngiltere Adli Makamları tarafından gönderilen evrak üzerinde yapılan inceleme sonucu, Ankara 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 05.05.2004 tarih ve 2004/26 D. İş sayılı kararı ile anılan Yasa'nın 5 ve 6. maddeleri uyarınca, hükümlü hakkında yabancı ülkede verilen mahkumiyet hükmünün Türkiye'de yerine getirilmesine karar verildiği ve bu kararın, kendisine karşı ilgililerin söz konusu 3002 sayılı Yasa'nın 7. maddesinde öng??rülen itiraz yoluna başvurmaması nedeniyle kesinleştiği, 5237 sayılı TCK'nun yürürlüğe girmesinden sonra hükümlü müdafiinin talebi üzerine dosya üzerinde yapılan inceleme neticesi, Ankara 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 04.07.2005 tarih ve 2005/241 D. İş sayılı ek kararı ile 5237 sayılı TCK.'nun lehe hüküm getirmediğinden bahisle, hükümlü müdafiinin talebinin reddine karar verildiği, söz konusu karar aleyhine 21.07.2005 tarihli dilekçesi ile itiraz yoluna başvuran ve bu itirazı da Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 09.08.2005 tarih ve 2005/266 sayılı kararı ile reddedilen müdafiin, 26.12.2005 tarihli dilekçesi ile Adalet Bakanlığı'na yazılı emir isteminde bulunduğu, dilekçeyi inceleyen Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü'nün, 11.04.2006 tarih ve 015387 sayılı yazıları ile özetle; Ankara 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 04.07.2005 tarih ve 2005/241 D. İş sayılı kararına konu hükümlünün durumunun yeniden değerlendirilmesi isteminin niteliği itibarıyla duruşma açılarak incelenmesinin gerektiği ve bu şekilde verilecek kararların da temyiz kanunyoluna tabi olacağı, ek karara karşı yapılan itiraz üzerine Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu, süresi içerisinde hükümlü tarafından verilen itiraz dilekçesinin ise temyiz dilekçesi olarak kabul edilmesi gerektiği belirtilerek mahkemesine iade edilmesi üzerine dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay'a gönderildiği anlaşılmış olup, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının bozma isteyen tebliğnamesi ile 27.06.2006 tarihinde daireye gönderilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü; 3002 sayılı Türk Vatandaşları Hakkında Yabancı Ülke Mahkemelerinden ve Yabancılar Hakkında Türk Mahkemelerinden Verilen Ceza Mahkumiyetlerinin İnfazına Dair Kanun'un 7. maddesinde; aynı Kanun'un 5 ve 6. maddeleri gereğince, Türk vatandaşı olan hükümlü hakkında yabancı ülkede verilen mahkumiyet kararının Türkiye'de yerine getirilmesine ilişkin karara karşı başvurulacak kanunyolunun itiraz olduğunun belirtilmiş olmasına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun yürürlüğe girmesinden sonra, adı geçen Ankara 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 05.05.2004 tarih ve 2004/26 D. iş sayılı dosyasının talep üzerine, lehe yasa belirlenip buna göre uyarlama yapılması amacıyla yeniden ele alınarak dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu aynı mahkemece verilen 04.07.2005 tarih ve 2004/26 D. iş sayılı ek kararın da yine itirazı kabil bir karar olduğu, temyizi olanaklı bulunmadığından hükümlü müdafiinin temyiz itirazlarının REDDİNE, 17.07.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.