Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4326 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4790 - Esas Yıl 2009





Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi Suçlar : a) Uyuşturucu madde ticareti yapma (Sanıklar... ve ... hakkında)b) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma (Sanıklar... ve ... hakkında)Hüküm : MahkûmiyetDosya incelendi.GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :A) Sanıklar...ve ... hakkında “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesi: Suç konusu 0,5 gram kokain nedeniyle, sanıklar hakkında TCK'nın 188. maddesinin 3. fıkrası gereğince verilen cezaların aynı maddenin 4. fıkrası uyarınca artırılması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile eleştiri dışında yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar ... ve ...'ın müdafileri ile sanıklar ... ve ...'in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, B) Sanık ... ve ... hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışındaki yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Hükümden önce 19.12.2006 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun'la değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesinde, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmış olan sanıklar hakkında öngörülen seçeneklerden biri uygulanırken yasal gerekçe gösterilmesi, gerekçenin somut olgulara ve davranışlarına bağlı olarak, sanıkların tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyup uymayacağının değerlendirilmesine dayanması gerektiği gözetilmeden ve gerekçesi gösterilmeden, cezayla birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri seçeneğine göre hüküm kurulması,2- Kabule göre, sanıklar hakkında sonuç olarak 10 ay hapis cezasına ve ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin yedinci fıkrasına göre sanıkların tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyması durumunda hapis cezasının infaz edilmiş sayılacağı ve bu durumun “özel bir erteleme” niteliğinde olduğu, TCK’nın 53. maddesinin dördüncü fıkrasında kısa süreli hapis cezası ertelenmiş olan kişiler hakkında aynı maddenin birinci fıkrasının uygulanmayacağının öngörüldüğü gözetilmeden; sanıklar hakkında TCK'nın 53. maddesinin uygulanması,Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ve sanık ...'in temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA,C) Sanık ... hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesi: 1- Sanık hakkında 26.05.2006 tarihinde yönetimindeki araçta ele geçirilen esrar nedeniyle açılan dava üzerine, Karaman Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2007/752 esas sayısı ile “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince sanığın 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği anlaşıldığından; belirtilen dava derdest ise bu dava ile birleştirilmesi, hüküm verilmiş ve kesinleşmiş ise dosyanın getirilerek bu dosya içine konması, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunun temadi eden bir suç olduğu dikkate alınarak, iki olay arasında temadiyi kesen bir durum olup olmadığı ve buna bağlı olarak sanığın fiilinin bütünüyle tek suç oluşturup oluşturmadığı tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması, 2- Kabule göre;a) Hükümden önce 19.12.2006 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun'la değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesinde, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmış olan sanık hakkında öngörülen seçeneklerden biri uygulanırken yasal gerekçe gösterilmesi, gerekçenin somut olgulara ve davranışlarına bağlı olarak, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyup uymayacağının değerlendirilmesine dayanması gerektiği gözetilmeden ve gerekçesi gösterilmeden, cezayla birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri seçeneğine göre hüküm kurulması,b) Sanık hakkında sonuç olarak 10 ay hapis cezasına ve ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin yedinci fıkrasına göre sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyması durumunda hapis cezasının infaz edilmiş sayılacağı ve bu durumun “özel bir erteleme” niteliğinde olduğu, TCK’nın 53. maddesinin dördüncü fıkrasında kısa süreli hapis cezası ertelenmiş olan kişiler hakkında aynı maddenin birinci fıkrasının uygulanmayacağının öngörüldüğü gözetilmeden; sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin uygulanması,Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.