Esas No : 2014/3417 Karar No : 2014/3548Tebliğname No :K.Y.B. - 2014/106538Yüksek Adalet Bakanlığı'nın, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hükümlü M.. E..'in hakkındaki hükmün infazı aşamasında Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen itirazın kabulüne ilişkin 29.01.2014 tarihli ve 2014/170 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 01.04.2014 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı. Dosya incelendi.GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:İncelenen dosyadan;a) Hükümlü M.. E.. hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan dolayı, İzmir 8. Ağır Ceza Mahkemesi'nce 11.12.2009 tarihinde 2009/82 esas ve 2009/373 karar sayı ile 5237 sayılı TCK'nın 188/3, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 2.000 TL adli para cezasına hükmolunduğu,b) 4 yıl 2 ay hapis cezasının infazı aşamasında, hükümlünün talebi üzerine Denizli İnfaz Hakimliği'nce 28.08.2013 tarihinde 2013/2291 esas ve 2013/2297 karar sayı ile 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesi uyarınca hükümlünün cezasının koşullu salıverilme tarihi olan 30.08.2014'e kadar olan kısmının 30.08.2013 tarihinden itibaren denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verildiği, hükümlünün aynı tarihte denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak üzere ceza infaz kurumundan salıverildiği,c) Hükümlünün hakkında hükmolunan 2.000 TL adli para cezasını ödememesi nedeniyle, adli para cezasının 100 gün hapis cezasına çevrildiği, hükümlünün belirtilen cezasından dolayı 15.01.2014 tarihinde infaz için Denizli Açık Ceza İnfaz Kurumu'na alındığı,d) Cumhuriyet savcısınca, hükümlünün adli para cezasından çevrilen hapis cezasından dolayı ceza infaz kurumuna alınması nedeniyle, hükümlü hakkında 28.08.2013 tarihinde verilen cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanması suretiyle infazına ilişkin kararın infazının durdurulmasının talep edilmesi üzerine, Denizli İnfaz Hakimliği'nce 24.01.2014 tarihinde 2013/2291 esas ve 2013/2297 karar sayılı ek kararla talebin kabulüne, hükümlü hakkındaki 28.03.2013 tarihli kararın 15.01.2014 tarihinden geçerli olmak üzere infazının durdurulmasına, hükümlünün ceza infaz kurumuna gönderilmesine karar verildiği, e) Hükümlünün belirtilen karara itiraz etmesi üzerine, Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nce 29.01.2014 tarihinde 2014/170 değişik iş sayı ile hükümlü hakkındaki 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin ilamın içtima söz konusu olmadığından infazına devam edilmesi gerektiği, hapis cezalarının öncelikle infaz edilmesi gerektiği, adli para cezalarının ödenmemesi nedeniyle hapse çevrilen ilamın infazı devam eden hapis cezalarının infazını durdurmayacağı gibi infaz edilmelerinde önceliklerinin bulunmadığı gerekçesiyle itirazın kabulü ile Denizli İnfaz Hakimliği'nin 24.01.2014 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verildiği Anlaşılmıştır. Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, «Yargıtay 10. Ceza Dairesi'nin 11/02/2013 ve 2013/856-1220 sayılı kararında hükümlünün denetimli serbestlik tedbiri ile infazı devam ederken başka kesinleşmiş mahkumiyetlerinin gelmesi halinde mahkumiyetlere konu cezalarla ilgili toplama kararı alınması ve sonuca göre 5275 sayılı Kanun'un 105/A maddesinin uygulanma koşullarının yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin belirtildiği, Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği'nin 90/4. maddesinde yer alan “Başka bir mahkûmiyet kararı nedeniyle ceza infaz kurumuna alınan hükümlünün kaydı kapatılarak, 5275 sayılı Kanun'un 107'nci maddesinin uygulanabilmesi yönünden toplama kararı alınması ve müteakip infaz işlemlerinin buna göre yapılması amacıyla dosya hükümlünün bulunduğu ceza infaz kurumuna gönderilmek üzere Cumhuriyet Başsavcılığı'na iletilir.” şeklindeki düzenleme de nazara alındığında, hükümlünün 4 yıl 2 ay hapis cezası ile 100 gün hapis cezasının toplamı üzerinden denetimli serbestlik tedbiri ile infaz koşullarının değerlendirilmesi gerektiği, aksi uygulamanın hükümlünün aynı suç nedeniyle birden fazla denetimli serbestlik tedbiri ile infaz kurumundan istifade etmesi gibi bir sonuca yol açacağı gözetilmeksizin itirazın reddi yerine kabulü şeklinde karar tesisinde isabet görülmemiştir.» denilerek, Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 29.01.2014 tarihli kararının kanun yararına bozulması istenmiştir.Kanun yararına bozma isteği yerinde görüldüğünden; Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 29.01.2014 tarihli ve 2014/170 değişik sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemlerin yapılması için, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine, 05.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.