Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2178 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 6875 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 7 - 2010/151913Mahkeme : KOZAN Ağır Ceza Mahkemesi Karar Tarihi- Numarası : 22.01.2010- 2009/254 esas ve 2010/6 kararSuç : Kenevir ekme Dosya incelendi.GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:19.12.2006 tarihli Resmi Gazete'de yayınlanan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5252 sayılı Kanunun 6. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca, sanığa isnat edilen suçla ilgili olarak 19.12.2006 tarihinden itibaren asliye ceza mahkemesi görevli ise de davanın açıldığı 29.09.2006 tarihi itibarı ile ağır ceza mahkemesi görevli olduğundan, 5560 sayılı Kanun ile görev konusunda geçici bir düzenleme yapılmaması, 5235 sayılı Kanun'un geçici birinci maddesi dikkate alınarak, tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesi benimsenmemiştir. Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;1- TCK'nın 53. maddesi uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi”nden yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,2- Sanığın tekerrüre esas alınan mahkûmiyetinin, 765 sayılı TCK'nın 404/2. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olduğu, bu suç ile ilgili olarak 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın 5560 sayılı Kanun'la değişiklik yapılan TCK'nın 191. maddesinde, koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" seçeneğine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca, sözü edilen hükümlülüğün tekerrür oluşturmayacağının ve Kozan Asliye Ceza Mahkemesi'nin 28.03.2006 tarih ve 2005/678 esas, 2006/177 sayılı ilamının tekerrüre esas olacağının gözetilmemesi,Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; 1- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması,2- Tekerrürle ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "Kozan Asliye Ceza Mahkemesinin 28.03.2006 tarih ve 2005/678 esas, 2006/177 karar sayılı ilamı ile verilen 1806 TL adli para cezası nedeniyle, hükmolunan cezanın TCK’nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına; ancak sanığın kazanılmış hakkı nedeniyle infaz sırasında tekerrüre esas alınan adli para cezası miktarının 219 TL adli para cezası olarak dikkate alınmasına“ ibaresinin yazılması, Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.