Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 805 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5194 - Esas Yıl 2014
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava, rücûan tazminat istemine ilişkindir.Mahkemece, davalı limited şirket yönünden davamn reddine, diğer davalılar yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.Hükmün, davacı Kurum avukatı ile davalılardan ... ve ... avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.1-Dosya kapsamı, toplanan deliller ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ve davalı ... vekillerinin tüm, davalı sigorta şirketinin aşağıda belirtilen temyiz itirazları dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,2-Dava, trafik kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelir ve cenaze gideri nedeniyle uğranılan Kurum zararının davalı araç sürücüsü ve aracı sigortalayan sigorta şirketinden tahsili istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve 2918 sayılı Kanundur.Dosya kapsamına göre, davalı sigorta şirketi hak sahiplerine harici ödeme yaptığı iddiasında bulunmuş, mahkemece buna ilişkin araştırma ve irdeleme yapılmamıştır. Davacı Kurum'a anılan madde ile tanınan rücû hakkı, Kanun'dan doğan bağımsız bir rücû hakkı vasfında olup, tazmin sorumlularının sigortalı, ya da, hak sahiplerine yapmış oldukları ödemelerin rücû alacağından düşülmemesi gerekmekte ise de; Sigorta Şirketlerinin 2918 sayılı Kanun kapsamından poliçeye dayalı akdi sorumluluğu nedeniyle poliçe limitini teşkil eden miktar, Kurumun rücû davasından önce sigortalı-hak sahiplerine ödediğinin geçerli belgelerle kanıtlanması durumunda; Sigorta Şirketlerinin mükerrer ödeme ile karşı karşıya bırakılmaması bakımından ödediği miktar kadar sorumlu tutulmaması gerekir. Mahkemece, sigorta şirketinin hak sahiplerine ödeme yapıp yapmadığı yapılmışsa tarih ve miktarıdayanağı belgeler de getirtilerek yöntemince araştırıldıktan sonra, Hak sahiplerine yapılan harici ödeme düşülmek suretiyle kalan miktarla sorumlu tutulması gerektiği gözetilmelidir.Öte yandan Sigorta şirketleri yönünden, faiz başlangıcı (temerrüt) tarihi ilgililerce gerekli belgeler eklenerek 2918 sayılı Kanunun 98, 99 ve 108. maddeleri ile 03.05.1997 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanan Karayolları Trafik Garanti Fonu Yönetmeliği'nin 12, 13 ve 14. maddelerinde yazılı şekilde şirkete başvurulduğu tarihten itibaren 8. iş gününün sonu olarak belirlenmesi gerekmekte olup, buna göre sigorta şirketinin temerrüt tarihi araştırılmaksızın tahsis onay ve ödeme tarihlerinin esas alınması usûl ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.O hâlde; temyiz eden davalı Sigorta avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istem hâlinde davalılardan ...'a ve ...'ye iadesine, 20.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.