SGK Başkanlığı adına Av. ... ile B.....Ltd. Şti. adına Av.....aralarındaki dava hakkında Mersin 1. İş Mahkemesinden verilen 03.03.2015 günlü ve 2010/800-2015/59 sayılı hükmün, temyizen incelenmesi davacı Kurum Avukatı tarafından istenilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.Ayrıntıları Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 24.12.2014 günlü ve 2013/22-1882 Esas, 2014/1096 K. Sayılı ilamında belirtildiği gibi;5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 7. maddesi ile iş mahkemelerinde şifai usulün uygulanacağı hükme bağlanmış ise de, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK ile yargılama usulleri yazılı ve basit usul olarak ikiye indirilmiş ve Kanunun 447. maddesi uyarınca; diğer kanunların sözlü yahut seri yargılama usulüne atıf yaptığı hallerde bu Kanunun basit yargılama usulü ile ilgili hükümlerin uygulanacağının belirtilmiş olması karşısında artık 6100 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iş mahkemelerinde de 6100 sayılı Kanunda düzenlenen basit yargılama usulü uygulanacaktır.Basit yargılama usulünde hüküm ise 6100 sayılı HMK’nun 321. maddesinde düzenlenmiştir.6100 sayılı Kanunun 321. maddesi uyarınca;(1)Tahkikatın tamamlanmasından sonra, mahkeme tarafların son beyanlarını alır ve yargılamanın sona erdiğini bildirerek kararını tefhim eder. Taraflara beyanda bulunabilmeleri için ayrıca süre verilmez.(2)Kararın tefhimi, mahkemece hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşir. Ancak zorunlu hâllerde, hâkim bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebilir. Bu durumda gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir."Açıklanan hükümlerin değerlendirilmesinde, basit yargılama usulünün uygulandığı iş mahkemelerinde HMK’nun 321. maddesi uyarınca hükme ilişkin tüm hususların, gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediği hallerde; hükmün tefhimi HMK'nun 321. maddesine uygun olarak yapılmadığından, gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur.Taraflara tefhim edilen kısa kararda (hüküm özeti) hükmün tüm unsurları yer almakla birlikte kararın gerekçesinin tefhim edilememesi halinde temyiz süresi gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlar. Ancak, hüküm tüm unsurları ve gerekçesi ile birlikte tefhim edilmiş ise artık hükmün 6100 sayılı HMK’nun 321/2 maddesine göre usulüne uygun ve eksiksiz bir biçimde tefhim edildiği kabul edilir ve temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren başlar. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu‘nun 8. maddesinde yer alan ve temyiz süresinin başlangıcına esas alınan tefhim kavramının “hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal“ olarak anlaşılması zorunludur.Öte yandan, İş Mahkemeleri Kanunu’nun 15. maddesinde; 5521 sayılı Kanunda sarahat bulunmayan hallerde Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş iken, 6100 sayılı HMK.nun 447.maddesi, mevzuatta yürürlükten kaldırılan 18/6/1927 tarihli ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa yapılan yollamaların, Hukuk Muhakemeleri Kanununun bu hükümlerin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılacağını belirtmiştir.Buna göre, 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının da tanınması gereklidir.Yukarıdaki açıklamaların ışığında, davacı kurum avukatının temyiz dilekçesinin davalı tarafa tebliğ edilmediği görülmekle, öncelikle davalı tarafın, katılma yoluyla temyiz hakkını kullanabilmesi için davacı avukatının temyiz dilekçesinin davalı tarafa tebliğ edilmesi ile temyiz süresi geçtikten ve gerektiğinde Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3.maddesi gereği, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 07.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.