Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3522 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 24653 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi : İş Mahkemesi Dava, davacının ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.Mahkemece, bozma ilamına uyularak hükümde belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Hükmün, tarafların vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi.....tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.2-Mahkemece, 5510 sayılı Kanunun 88. maddesi hükmüne dayanılarak, davacının, üst düzeyde yöneticisi olduğu şirketin prim borcundan şirket ile birlikte müteselsilen sorumlu olduğunun ve 06.07.2004 tarihi öncesine yönelik prim borçlarının 6183 sayılı Kanunun 102. madde hükmü gereği 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi olup anılan prim borçları yönünden zamanaşımının gerçekleştiğinin kabulü isabetli ise de, davaya konu olan ve davacıya 18.03.2010 tarihinde tebliğ edilen 3.741.818 sayılı ödeme emrinin konusunun 2002/12 ile 2008/12 aylar arası prim borçlarına yönelik olup, bozma sonrası Kurumca bildirilen ve dava konusu olmayan 2002 yılı 4,5 ve 8. aylara yönelik prim borcu ve gecikme zammı tutarı da gözetilerek, davacının sorumlu olmadığı miktarın tespiti ile ödeme emrinin bu yönüyle iptaline karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 02.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.