Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile ödenmesi gereken aylıkların ödenmesi ve aylığa hak kazandığı tarihten sonra fazla ödenen primlerin iadesi gerektiğinin tespiti istemlerine ilişkindir. Mahkemece, ilamında belirtidiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.İnceleme konusu davada; 14.09.1984 tarihinden itibaren 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalılığı bulunan, 1992 yılında aftan yararlanan ve 2003 yılında prim borçlarını taksitlendirerek ödeyen davacının, 21.05.2013 tarihli tahsis talebinden sonra Kurum tarafından davacının şahsi dosyasındaki İB Formlarında, 10.09.1984 – 31.12.1985 ile 15.07.1992 tarihinden devam eden vergi kaydı, 06.11.1985 – 13.04.1990 tarihleri arasındaki ticaret odası kaydı, 08.11.1985 – 06.04.1990 tarihleri ticaret sicil kaydına istinaden 10.09.1984 – 06.04.1990 ve 15.07.1992 tarihinden devam eden 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalılığı kabul edilmesi nedeniyle davacının tahsis şartlarının 1479 sayılı Kanunun Geçici 10. maddenin ikinci fıkrasının (g) bendine istinaden 50 yaş şartı taşımadığından bahisle davacının tahsis istemi reddedilmiş, 28.11.2013 tarihinde açılan eldeki dava ile davacı, tahsis talep tarihini takip eden ay başı olan 01.06.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının, aylığa hak kazandığı tarihten sonraki fazla ödediği primlerin iadesi gerektiğinin tespitini istemiş, mahkemece, MK. 2 hükümlerine dayanılarak davacının 06.04.1990- 15.07.1992 tarihleri arasındaki 1479 sayılı Kanun kapsamında ... sigortalılığı tespit edilerek, 01.06.2013 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti ile 21.05.2013 tarihinden sonra fazladan ödediği primleri davacıya iadesine yönelik davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemenin, tahsis istemi hakkındaki davanın kabulünde bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte, davacının tahsis talebinde bulunduktan sonra vergi kaydının devam edip etmediği hususunu araştırıp, vergi kaydının devam ettiğinin tespit edilmesi halinde, 5510 sayılı Kanunun Geçici 7 ve Geçici 14/1. maddeleri uyarınca 1479 sayılı Kanunun Ek 20. maddesine göre, davacının bağlanan yaşlılık aylığından, 5510 sayılı Kanunun Geçici 14/1-b ile 5510 sayılı Kanunun 30. maddesinde belirtilen oranlara göre sosyal güvenlik destek primi kesintisi yapılması gerektiği dikkate alınmaksızın, yine, davacı tarafından tahsis talebinden sonra fazla ödenen primlerin iadesine ilişkin istem yönünden kabul hükmünü talep aşılacak şekilde, dava tarihi ile sınırlaması gerektiği gözetilmeksizin, mahkemece, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 26.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.