Mahkemesi : İş Mahkemesi Tarihi : 12.10.2015Dava, sürekli iş göremezlik oranının tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Taleple bağlılık ilkesi” başlığını taşıyan 26'ncı maddesinde hakimin, tarafların istem sonuçlarıyla bağlı olduğu açıklanmış olmakla, çekişmeli yargıda “tasarruf ilkesi” bir başka deyişle “istemle bağlılık ilkesi” egemen kılınmıştır. Bunun doğal sonucu olarak Mahkeme tarafların taleplerinden fazlasına veya talepten başka bir şeye hüküm veremez.Somut olayda; 17.09.2002 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucunda başkasının bakımına muhtaç olmaksızın %82 oranında sürekli iş göremezlik durumuna girdiği saptanarak, söz konusu oran üzerinden kendisine gelir bağlanan davacı sigortalı; sürekli iş göremezlik oranının %100 olduğunun ve bakıma muhtaç olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir. Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu'nun 17.01.2013 ve Adli Tıp Genel Kurulu'nun 30.04.2015 tarihli kararları ile davacının bakıma muhtaç olmaksızın %73 oranında sürekli iş göremez durumda olduğunun tespiti nedeniyle, davacının istemi sübut bulmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken; Mahkemece, davacının talebinin dışına çıkılarak uyuşmazlık kapsamında olmayan %82 oranından daha azının tespitine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.O hâlde taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacı ve davalıya iadesine, 24.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.