IMahkemesi : Kocaeli 2. İş Mahkemesi Tarihi : 05.06.2014No : 2010/737-2014/241Dava, davalı sigortalının 07.05.2008 tarihli iş kazası sonucu belirlenen sürekli işgöremezlik derecesinin tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.Sürekli iş göremezlik ve malûllük hâlinin belirlenmesinde izlenecek yol; 5510 sayılı Kanunun “Sağlık Raporlarının Usûl ve Esasları”na dair 95. maddesinde ( 506 sayılı Kanunun 109. maddesinde) hükme bağlanmıştır. Buna göre, kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin S.S. Yüksek Sağlık Kurulu'na itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adlî Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakülteleri'nin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir. Öte yandan; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.02.2010 gün ve 2010/21-60 Esas, 2010/90 Karar sayılı ilâmı ile 06.10.2010 gün ve 2010/10-390 Esas, 2010/448 Karar sayılı ilâmların da belirtildiği üzere Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın ilgili ihtisas kurulu ile üniversitelerin tıp fakülteleri ilgili bilim dalı başkanlıklarınca ya da S. S. Yüksek Sağlık Kurulu'nca düzenlenen raporlar arasında çelişkinin mevcut olması halinde, çelişkinin Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Adlî Tıp Genel Kurulu tarafından giderilerek, sigortalının sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihi kesin olarak karar bağlanması da zorunludur.Somut olayda, sigortalının %26,2 olarak belirlenen sürekli işgöremezlik oranı hakkında Yüksek Sağlık Kurulu da aynı sonuca varmış, Adlî Tıp 3. İhtisas Kurulu önce 28.12.2011 tarihli raporu ile %19 oranında belirleme yapmış, 31.01.2014 tarihli raporu ile ise % 26'lık sürekli işgöremezlik oranı sonucuna varmıştır. Mahkemenin son raporu esas alarak hüküm kurduğu anlaşılmakta ise de; Adlî Tıp 3. İhtisas Kurulu'nun iki raporunun kendi içinde çelişik olduğu, varılan sonuçların da Yüksek Sağlık Kurulu'nca düzenlenen rapor ile çelişik bulunduğu anlaşılmakla, mahkemece yapılacak iş, çelişkinin Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Adlî Tıp Genel Kurulu tarafından giderilmesinin sağlanması, sigortalının sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihinin kesin olarak karar bağlanmasıdır.Yapılan açıklamalar çerçevesinde, sürekli iş göremezlik oranı hakkında belirtilen prosedür tamamlanmak suretiyle karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.