Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 2129 - Karar Yıl 2009 / Esas No : 696 - Esas Yıl 2009





İşkazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan peşin değerli gelirler ile yapılan harcama ve ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tahsili davasının yapılan yargılaması sonunda; ilâmda yazılı nedenlerle davanın kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar Avukatlarınca istenilmesi ve davalı Avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 24/02/2009 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü davalı adına Av. C.. Ö.. ile karşı taraf adına Av. G.. K.. geldiler. Duruşmaya başlandı. Hazır bulunan Avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi E.. T.. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. İşkazası üzerinde etkili davranışların kusur oranı yönünden değerlendirmesini yapacak bilirkişi kurulu, iş kazasının gerçekleştiği iş kolu ile, işçi sağlığı ve işgüvenliği alanında uzman kişilerden seçilmeli; mahkemece, kabul edilen maddi olgular ışığında yapılacak incelemede; mevzuat uyarınca hangi önlemlerin alınması gerektiği, bu önlemlerin işverence alınıp alınmadığı ve alınmış önlemlere sigortalının uyup uymadığı yönleri irdelenerek, bilirkişi raporunda yargısal denetime elverir biçimde ortaya konulmalıdır. Makinelerdeki üretimi kontrol, temizlik, bakım ve küçük onarım işleriyle görevli sigortalının, sonraki vardiyada başka ürün üretimi yapılacağı için bakım ve temizliğini gerçekleştirdiği makinenin haznesine yağ koyup karıştırıcısını çalıştırdıktan sonra, çalışır haldeki makinenin haznesinde gördüğü fındık parçasını almak için uzattığı elini karıştırıcı sisteme kaptırması biçiminde gerçekleşen kazada, işverenin işçi sağlığı ve işgüvenliği kurallarına aykırı davranışlarının etki oranını tespit amacıyla yapılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenerek hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda, işverenin kusur oranı % 70 olarak belirlenmiştir. Raporu düzenleyen bilirkişi kurulu ise fizik, kimya ve makine mühendislerinden oluşturulmuş; kazanın önlenebilmesi yönünden dile getirilen teknik önerilerin işkazasının gerçekleştiği makine yönünden uygulanabilirliği ve işyeri koşulları yönünden; somut verilerle ortaya konulmamıştır. İşkazası nedeniyle sigorta müfettişi tarafından yapılan inceleme sonucu düzenlenen raporda, sigortalının 506 sayılı Yasanın 111. maddesi uyarınca bağışlanmaz kusurlu olduğu görüşüne yer verilmiş ve sigorta yardımları konusunda davacı Kurum tarafından anılan hüküm uygulanmıştır. 506 sayılı Yasanın 111. maddesinde yer alan, "Tehlikeli olduğu veya hastalığa sebebolacağı bilinen, yahut yetkili kimseler tarafından verilen emirlere aykırı olan veyahut açıkça izne dayanmadığı gibi hiçbir gereği veya yararı bulunmayan bir işi elinde olarak sigortalının yapması veya yapılması gerekli bir hareketi savsaması kusurun bağışlanmazlığına esas tutulur." Düzenlemesi ile tarafların sunduğu kanıtlar ve bilirkişi raporuna yönelik itirazlar göz önünde bulundurularak; yukarıda sıralanan maddi ve hukuki olgular ışığında bilirkişi kurulu oluşturulup inceleme yapılması gereği gözetilmeksizin; sigortalı tarafından tazminat istemiyle açılmış davada verilerek henüz kesin hüküm niteliği kazanmayan davada alınan ve 506 sayılı Yasanın 26. maddesi hükmü uyarınca yeterli irdeleme içermeyen rapora da atıfta bulunarak kusur oranının belirlenmesi yönünden eksik inceleme ve araştırmayla hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. O halde, davacı ile davalı vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacı avukatı yararına takdir edilen 625.00 TL duruşma avukatlık parasının davalıya yükletilmesine, davalı avukatı yararına takdir edilen 625.00 TL duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.