Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 15210 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20768 - Esas Yıl 2013





Mahkemesi :Silvan Asliye Hukuk(İş) MahkemesiTarihi :22.03.2013No :2011/248-2013/175Dava, alacak istemine ilişkindir.Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.Dava konusu somut olayda; 10502948 sigorta sicil numaralı davalıya 01.05.2008 tarihinde 506 sayılı Yasanın geçici 81/B-c bendi gereği 5522 prim ödeme gün sayısı üzerinden yaşlılık aylığı bağlandığı, 21.01.2009 tarihinde 10504869 sigorta sicil numaralı, 1695 Hekimhan doğumlu M.. D..'e ait 4721 gün hizmetin sehven davalı hesabına aktarılarak işlem yapıldığı ve davalıya yaşlılık aylığı bağlanırken sehven hizmetinde gözüken 4721 günün de dikkate alındığının anlaşılması sonucu 31.03.2011 tarihinde davalının yaşlılık aylığı iptal edilerek 01.05.2008- 18.04.2011 arası yersiz ödenen 29.194,85 TL'nin tahsili amacıyla iş bu davanın ikame edildiği, mahkemece de “ yapılan ödemelerin her ne kadar yersiz olduğu belirlenmişse de davalının iade yükümlülüğü bulunmadığı sonucuna varılmakla davanın reddine” karar verildiği anlaşılmaktadır.Davanı yasal dayanığı 5510 sayılı Yasanın 96. maddesidir. Anılan madde, “Kurumca işverenlere, sigortalılara, isteğe bağlı sigortalılara gelir veya aylık almakta olanlara ve bunların hak sahiplerine, genel sağlık sigortalılarına ve bunların bakmakla yükümlü olduğu kişilere, fazla veya yersiz olarak yapıldığı tespit edilen bu Kanun kapsamındaki her türlü ödemeler;a)Kasıtlı veya kusurlu davranışlarından doğmuşsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla on yıllık sürede yapılan ödemeler, bu ödemelerin yapıldığı tarihlerden,b)Kurumun hatalı işlemlerinden kaynaklanmışsa, hatalı işlemin tespit tarihinden geriye doğru en fazla beş yıllık sürede yapılan ödemeler toplamı, ilgiliye tebliğ edildiği tarihten itibaren (Değişik ibare:13.02.2011-6111 S.K./44.mad) yirmi dört ay içinde yapılacak ödemelerde faizsiz, (Değişik ibare:13.02.2011 - 6111 S.K./44.mad) yirmi dört aylık sürenin dolduğu tarihten sonra yapılacak ödemelerde ise bu süre sonundan, itibaren hesaplanacak olan kanunî faizi ile birlikte, ilgililerin Kurumdan alacağı varsa bu alacaklarından mahsup edilir, alacakları yoksa genel hükümlere göre geri alınır…” hükmünü içermektedir.Anılan madde ile sebepsiz zenginleşmenin kasıtlı kusurlu davranıştan veya Kurumun hatalı işleminden kaynaklanmasına bağlı olarak istirdadı mümkün ödeme miktarları belirlenmiştir. Kapsam belirlendikten sonra, ilgilinin Kurumdan alacağı yoksa geri alma işleminin genel hükümlere göre yapılacağı öngörülmüştür. 5510 sayılı Yasanın geçici maddelerinde ise, yersiz ödemelerin tahsili konusunda önceki hükümlerin uygulanması gereğini öngören herhangi bir kural yer almamaktadır. Belirtilen nedenlerle; 5510 sayılı Yasanın 96. maddesi hükmünün, Kurumun yersiz ödemeden kaynaklanan alacakları konusunda süren uyuşmazlıklara uygulanması gerekmektedir.Hal böyle olunca, davaya konu yersiz yaşlılık aylığı ödemelerinin iadesinde 5510 sayılı yasanın 96. maddesi hükümlerine göre araştırma yapılması ve davalının iade yükümünün bu madde hükümlerini göre belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.O halde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.