Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13989 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 2388 - Esas Yıl 2016





... Dava, davacının yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.2-Davanın yasal dayanağı 5510 sayılı .... Sigortası Kanununun geçici 7.maddesi delaletiyle mülga 506 sayılı Yasanın 60 ve Geçici 81. maddeleridir. 12.02.1957 doğumlu olan davacı yönünden, sigortalılık başlangıç tarihinin 13.09.1989 tarihi olduğu gözetildiğinde, 4759 sayılı Yasanın 3. maddesi ile değişen 506 sayılı Yasanın Geçici 81. maddenin C fıkrası gereği, yaşlılık aylığı tahsisi için 23.05.2002 tarihinde 15 yıl sigortalılık süresi ile 50 yaşını doldurmuş ve 3600 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olması gerektiği, davacı yönünden 50 yaş şartının 12.02.2007 tarihinde gerçekleştiği, bu halde, davacının anılan fıkranın (bb) alt bendi gereği 54 yaş şartına tabi olup davacının 54 yaşı 12.02.2011 tarihinde doldurduğu ve davacıya 01.03.2011 tarihinden itibaren Kurumca yaşlılık aylığı bağlandığı gözetilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.