Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 13753 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 17427 - Esas Yıl 2016





...Dava, malûllük aylığı tahsisi istemine ilişkindir.Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.Tahsis talep tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 506 sayılı Kanunun 53. maddesine göre, “…Kurum hastanelerince düzenlenecek usulüne uygun sağlık kurulu raporları ve dayanağı tıbbî belgelerin incelenmesi sonucu çalışma gücünün en az 2/3’ünü yitirdiği Kurumca tespit edilen sigortalı, malullük sigortası bakımından malul sayılır.” Hastanelerin sağlık raporları arasında çelişki bulunması durumunda, bu çelişkinin, 109. maddede belirtilen prosedüre uyularak, .... Kurulundan, itiraz halinde ise ...'ndan alınacak raporla giderilmesi gereklidir(5510 sayılı Kanunun 95. maddesi). Ancak ... Kurulundan verilecek rapor ile ... alınacak rapor arasında çelişki mevcut olması halinde ... rapor alınmalıdır. Somut olayda; davacının 20.06.2008 tarihinde malûllük aylığı tahsis talebinde bulunduğu, davalı Kurum tarafından 2/3 oranında çalışma gücünü kaybetmediği gerekçesi ile talebinin reddedildiği,...Kurulu raporunda, davacının beden çalışma gücünü 15.02.2012 tarihi itibariyle %60 oranında kaybetmiş olduğu sonucuna varıldığı, ... Kurulu raporunda ise davacının 15.04.2008 tarihi itibariyle beden çalışma gücünü %60 oranında kaybettiğinin bildirildiği, mahkemece anılan rapor esas alınarak hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda ... rapor alınarak davacının çalışma gücü kayıp oranının tahsis talep tarihi itibariyle 2/3 (%66,66) oranında bulunup bulunmadığı belirlenmeli, bulunmaması halinde, malûllük aylığı tahsisi için beden çalışma gücünü %60 oranına indiren 5510 sayılı Yasa'nın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe girdiği gözetilmelidir../..Sonrasında, malûllük aylığı tahsisi için, 506 sayılı Kanunu 54. maddesine göre, “Sigortalının, malûllük aylığından yararlanabilmesi için:a) 53'üncü maddeye göre malûl sayılması,b) Toplam olarak 1800 gün veya en az 5 yıldan beri sigortalı bulunup, sigortalılık süresinin her yılı için ortalama olarak 180 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olması,”nın şart olduğu, gözetilerek, Kurum'dan davacının tüm sigorta sicil dosyaları celp edilerek, sigortalılık süresi ve prim gün sayısı itibariyle malullük aylığı tahsis şartlarının varlığı irdelenmeli, 506 sayılı Yasa'ya tabi sigortalılık süresinin başlı başına tahsise yeterli olmaması halinde, 1479 sayılı Yasa'ya tabi sigortalılık sürelerinin de ancak 2829 sayılı Yasa'nın 7. maddesi gereği primleri ödenen sürelerin tahsiste esas alınabileceği nazara alınarak ve 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasa'nın malullük aylığı şartlarını düzenleyen 25 ve devamı maddelerindeki sigortalı lehine olan düzenlemeler de göz önünde bulundurularak, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.Mahkemece, bu maddi ve hukuki esaslar göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde, davalı Kurum vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 14.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.