Davacı, Sosyal Sigortalar Kurumu emeklisi olduğunu, davalı Kurumun emekli aylığını her ayın birinde vermesi gerekirken, devamlı geciktirerek 19'unda verdiğini, bunun sonucu uğradığı 300.000.000.- lira zararının yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsilini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün, davalılar Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz İsteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunup temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından, Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.Dava, her ayın birinde ödenmesi gereken emekli aylığının 19'unda ödendiğinden bahisle, geç ödemeden dolayı yasal faiz verilmesine ilişkindir. Sosyal Sigortalar Kanununun 3168 sayılı Kanunla değişik 98. maddesi, sigortalılara veya hak sahibi olan kimselere bağlanan gelir veya aylıkların ödeme tarihlerini belirlemeye Bakanlar Kurulunu yetkili kılmıştır. Bakanlar Kurulu da bu yetkisini kullanarak 10.11.1992 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 8.10.1992 tarih ve 92/3649 sayılı kararla, 506 sayılı Kanun'a göre bağlanan gelir ve aylıkların ödeme tarihlerini, tahsis numarasının son rakamına göre her ayın 21 ve 23. günleri olarak belirlemiş ve yeni ödeme sistemine geçilmesini sağlamak üzere de sigortalılar ile hak sahiplerine ek ödeme yapılmasına karar vermiştir. Bu karar, 5.3.1999 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 19.2.1999 tarih ve 99/12473 sayılı kararla, değiştirilmiş, aylık ve gelirlerin tahsis numarasının son rakamına göre her ayın 19, 21, 22 ve 23. günlerinde ödenmesine, ödeme tarihlerinin öne alınması nedeniyle herhangi bir kesinti yapılmamasına karar verilmiştir. Görüldüğü üzere davacının aylığının her ayın 19'unda ödenmesinde mevzuata aykırı bir durum olmadığı gibi herhangi bir zarar da söz konusu değildir. Mahkemece bu hukuki durum gözetilmeksizin davanın kısmen kabulüne karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz İtirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.Sonuç: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), 26.2.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.