Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12480 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 22495 - Esas Yıl 2014





Mahkemesi :İş MahkemesiDava, davacının rahatsızlığının meslek hastalığı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.Meslek hastalığı; işin niteliğine göre tekrarlanan bir sebeple veya işyerinde işin yürütüm şartları yüzünden ortaya çıkan ve sigortalıyı geçici veya sürekli şekilde hasta, sakat veya ruhen arızalı bırakan bir olgu olup, 506 sayılı yasanın 11. maddesinin B bendinde, “sigortalının çalıştırıldığı işin niteliğine göre tekrarlanan bir sebeple veya işin yürütüm şartları yüzünden uğradığı geçici veya sürekli hastalık, sakatlık veya ruhi arıza halleridir.” şeklinde tanımlanmıştır. Bu yasal düzenlemeler çerçevesinde, Mahkemece, öncelikle ... Kurulundan davacıdaki rahatsızlığın meslek hastalığı niteliğinde ve sürekli yada geçici olup olmadığı yönünde rapor alınarak, ... kurulu raporunun Kurum yönünden bağlayıcı olduğu gözetilerek, davacının anılan rapora itirazı halinde, 506 sayılı Yasanın 109.maddesinde öngörülen prosedür çerçevesinde, ... Kurumundan rapor alınarak, raporlar arasında çelişki bulunması halinde, ... Genel Kurulundan rapor almak suretiyle çelişki giderilerek, sigortalıda meydana gelen rahatsızlığın işin yürütüm şartları yüzünden uğradığı geçici veya sürekli hastalık, sakatlık veya ruhi arıza niteliğinde olup olmadığı ve sürekli ise oranı tereddüde yer vermeyecek şekilde belirlenerek, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 22.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.