Mahkemesi : İstanbul 8. İş Mahkemesi Tarihi : 05.07.2013No : 2012/43-2013/636Dava, sigorta primine esas kazanç (ücret) tutarının tespiti istemine ilişkindir.Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün davalı taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-) 01.09.1988 – 22.12.2003 tarihleri arasında davalı işverene ait işyerinde hizmet akdine tabi olarak geçen ve davalı Kuruma asgari ücret üzerinden bildirilen zorunlu sigortalılık sürelerinde asgari ücretin 4,5 katı ücretle çalışıldığının ve buna göre sigorta primine esas kazanç (ücret) tutarının tespitine ilişkin davada mahkemece yapılan yargılamada, işçilik alacaklarına yönelik Beyoğlu 1. İş Mahkemesi’ne açılan davada verilen ve Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından 30.06.2011 gün ve ..../.. sayılı ilam ile onanarak kesinleşen 12.02.2009 gün ve ../... numaralı ilama dayanılarak istem 01.01.1997 – 22.12.2003 dönemi bakımından hüküm altına alınmıştır. Davanın yasal dayanağı olan 506 sayıl?? Kanunun “Prime esas ücretler” başlığını taşıyan 77. maddesinin 1. fıkrasında, sigortalılarla işverenlerin bir ay içinde ödeyecekleri primlerin hesabında : (c) bendinde İdare veya kaza mercilerince verilen karar gereğince (a) ve (b) fıkralarında yazılı kazançlar niteliğinde olmak üzere sigortalılara o ay içinde yapılan ödemelerin, brüt toplamının esas alınacağı öngörülmüştür. Buna göre, maddenin 2. fıkrasında sayılan istisnalara girmemesi koşuluyla hizmet akdi karşılığı elde edilen gelirlerden sigorta primi kesilmesi asıldır. Anılan Kanunda ücretin tanımı yapılmamış olup söz konusu maddenin 1. fıkrasının (a) bendindeki “ücretler” kavramı içine asıl ücretle birlikte fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri gibi unsurlar da girmektedir. (c) bendi gereğince, idare veya yargı makamları tarafından belirlenen ücretlerin prim hesabına esas alınabilmesi için bu tür kazançlara hak kazanmak yeterli olmamakta, işçilik alacaklarına ilişkin taraflar arasında çıkan uyuşmazlıkta mahkemece verilen karar sonrasında işçiye (sigortalıya) ödeme yapılmış olması aranmakta, bu durumda, yargı kararı ile hak kazanılan ücret niteliğindeki kazançların primlerinin sigortalı payının infaz sırasında sigortalıya yapılan ödemeden düşülmesi işverenin Kuruma karşı prim yükümlülüğünü kaldırmadığı da dikkate alınmak suretiyle, ödemenin yapıldığı ayın prime esas kazanç matrahına dâhil edilmesi, hizmet akdi daha önceki bir tarihte sona erdiği takdirde ise yapılan ödemelerin çalışmanın geçtiği son ayın prime esas kazancında gözetilmesi gerekmektedir. Yukarıdaki yasal düzenleme ve açıklamalar ile ortaya çıkan maddi ve hukuki olgular dikkate alındığında, işçilik alacaklarına yönelik kesinleşen davada mahkemece verilen karar sonrasında davacıya davalı işverence ödeme yapılıp yapılmadığı açıklıkla belirlenmeksizin ve öngörülen yöntemce uygulama yapılmaksızın karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O hâlde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının isteği durumunda davalı M.. A..’a geri verilmesine, 15.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.