Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 9850 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 7939 - Esas Yıl 2010
MAHKEMESİ: İSTANBUL 5. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 22/07/2009NUMARASI: 2009/127-2009/191Taraflar arasında görülen davada;Davacı, 292 ada 40 parsel sayılı taşınmazdaki 8/64 payın H.adına kayıtlı olup, 10 yılı aşkın süredir kayyım ile idare edildiğini ileri sürerek, gaiplik ve anılan payın hazine adına tescili ile taşınmaz üzerindeki takyidatların kaldırılmasına karar verilmesi isteminde bulunmuştur.Davalı, davaya bir diyeceğinin olmadığını bildirmiştir.Davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar 2. Hukuk Dairesince “.....davacının taşınmaz üzerindeki tüm takyidatların kaldırılması talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi doğru değildir.” gerekçesiyle bozulmuş olup, Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, gaiplik ile tapu iptal ve tescil isteklerine ilişkindir.Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 292 ada 40 parsel sayılı taşınmazdaki 8/64 payın Hasan adına kayıtlı olup, İstanbul 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 06.10.1993 tarih 1993/123-220 E.K. sayılı kararıyla anılan payın idaresi için İstanbul Defterdarlığının kayyım olarak tayin edildiği anlaşılmaktadır.Nevarki, dava konusu taşınmazın dosya içerisinde mevcut olan kadastro tutanağında Sultan Mahmut Sani Vakfından olduğu belirtilmiş olup, mahkemece bu konuda herhangi bir araştırma yapılmadığı görülmektedir.Hal böyle olunca, kadastro tutanağında belirtilen vakıf şerhinin sicile yansıyıp yansımadığı, hukuki varlığını koruyup korumadığının araştırılması, taşınmazın aslının vakıf olduğu ve vakıf şerhinin geçerliliğini koruması durumunda hazinenin davada aktif dava ehliyetinin kalmayacağının da gözetilmesi gerekirken noksan soruşturma ile yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.Davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü H.U.M.K.’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ,4.10.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.