Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 982 - Karar Yıl 2010 / Esas No : 13351 - Esas Yıl 2009





MAHKEMESİ: SAMSUN 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 01/10/2009NUMARASI: 2009/181-2009/377Taraflar arasında görülen davada;Davacı, maliki olduğu 1 sayılı parseldeki 10 numaralı bağımsız bölümü davalının işgal eğttiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesini ve ecrimisil istemiştir.Davalı, haricen satın alma savunmasında bulunmuştur.Mahkemece, kayda üstünlük tanınmak suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmiş, ecrimisil isteği ise reddedilmiştir.Karar, davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. .. raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğiyle Sulh Hukuk Mahkemesine açılmış; Sulh Hukuk Mahkemesince verilen görevsizlik kararı temyiz edilmeksizin 6/4/2009 tarihinde kesinleşmiştir.Bilindiği üzere, görevsizlik kararı veren mahkeme bu kararında dava dosyasının görevli mahkemeye gönderilmesine karar vermekle yetinir. Dava dosyasını kendiliğinden (re’sen) görevli mahkemeye gönderemez. Dava dosyasının görevli mahkemeye gönderilmesi ve davaya görevli mahkemede devam edilebilmesi için görevsizlik kararının kesinleşmesinden itibaren 10 gün içinde taraflardan birinin görevli mahkemeye başvurarak tebligat yaptırması gerekir (H.U.M.K.’nun 193. maddesi). 10 günlük süre hak düşürücü nitelikte olup, mahkemece re’sen gözetilir.Somut olayda, görevsizlik kararı 6/4/2009 tarihinde kesinleştiği halde davacı vekili 28/4/2009 günü Sulh Hukuk Mahkemesine verdiği dilekçe ile dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesi isteğinde bulunmuştur. Görevsizlik kararının kesinleştiği gün ile başvurma günü arasında 10 günden fazla bir süre geçtiğinden görevli mahkemede görülen dava görevsiz mahkemede açılan davanın devamı sayılamaz. Hal böyle olunca, H.U.M.K.’nun 193. maddesi dikkate alınarak davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerekirken, işin esasının hükme bağlanması doğru değildir.Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün H.U.M.K.’nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 3.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.