MAHKEMESİ: LAPSEKİ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ: 25/12/2009NUMARASI: 2008/64-2009/178Taraflar arasında görülen davada; Davacılar, miras bırakan A. Z. E.çekişme konusu taşınmazlarını kız çocuklarından mal kaçırmak amacıyla muvazaalı olarak davalı oğlu S.ve torunu diğer davalılara temlik ettiğini ileri sürerek, payları oranında iptal ve tescil isteminde bulunmuşlardır.Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar, taraf vekillerince süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriği ve toplanan delillerden; miras bırakanın çekişmeli taşınmazlarını diğer mirasçılardan mal kaçırmak amacıyla muvazaalı biçimde temlik ettiği saptanarak davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur. Öte yandan, davacılar lehine keşifte saptanan ancak noksan harcı tamamlanmayan değer değilde dava dilekçesinde gösterilen değer üzerinden Avukatlık Ücreti tayin ve takdir edilmesi de doğrudur. Davacıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.Davalıların temyizine gelince, miras bırakanın . nolu parselde 93/185 pay, .nolu parselde 89/179 pay,.nolu parselde 94/189 pay, .nolu parselde 201/403 pay, . nolu parselde 201/403 pay, .nolu parselde 194/389 pay, . nolu parselde 162/323 pay, 7830 nolu parselde 162/591 pay, 257 nolu parselde 1/2 payını temlike konu ettiği halde Mahkemece bu paylar göz ardı edilerek anılan parseller yönünden yazılı paylar üzerinden hüküm tesis edilmesi doğru olmadığı gibi; dava konusu .nolu parselle miras bırakanın ilgisi olmadığı halde bu parselin kabul kapsamına alınmasıda isabetsizdir.Davalıların temyiz itirazları değinilen yönler itibarıyla yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.09.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.