MAHKEMESİ : İZMİR 11. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 19/12/2013NUMARASI : 2012/305-2013/631Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece asıl davanın kısmen karşı davanın tümden kabulüne ilişkin olarak verilen karar taraf vekillerince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir. Davacılar; 223 ada 19 parsel sayılı taşınmazda mirasbırakanları M.. S.. ile davalının paylı mülkiyet üzere malik olduklarını, taşınmaz üzerinde yer alan binanın giriş katını davalının kahvehane olarak kullandığını, kendilerinin ise üst kattan az miktarda kira geliri elde ettiklerini, kira gelirlerinin denkleştirilmesi yönündeki isteklerinin davalı tarafından kabul edilmediğini, 15.3.2006 -30.04.2006 dönem aralığı için açtıkları ecrimisil davasının İzmir 5.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2006/809-2007/745 sayılı ilamıyla kabul edilerek kesinleştiğini, 01.05.2006-30.03.2008 dönem aralığı için açtıkları ecrimisil davasının İzmir 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/180-2009/295 sayılı ilamıyla talebe uygun olarak 7.000TL ecrimisile hükmedilip kesinleştiğini, anılan dosyada ecrimisil alacak miktarı 10.872,50TL olarak belirlendiğinden, kalan 3.872,50TL ile birlikte 01.04.2008 -29.02.2012 tarih aralığı için toplam 31.523,90TL ecrilmisil isteğiyle dava açmışlardır. Davalı, karşı davacı; davacıların miras bırakanı Mehmet Savut ile dükkanların kullanımı yönünde anlaştıklarını, uzun yıllardır anlaşmaya uygun olarak üst katların Mehmet Savut, giriş katın ise kendisinin kullanımında olduğunu, giriş kattaki kahvehanenin kira geliri ile üst katlardaki 6 dükkanın kira geliri toplamının eşit olduğunu, asıl davanın reddinin gerektiğini, üst katlarda bulunan 6 dükkan davacılar tarafından kiraya verilerek gelir elde edildiğini belirterek 10.000TL ecrimisil istemiştir.Mahkemece, asıl davanın kısmen, karşı davanın tamamen kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan tüm delillerden; 223 ada 19 parsel sayılı 52m2 yüzölçümlü taşınmazın maaza cinsi ile davacıların miras bırakanı Mehmet Savut ve davalı U.. S.. adlarına 1/2'şer paylı mülkiyet üzere kayıtlı olduğu, kat irtifakı ve kat mülkiyetinin kurulmadığı, taşınmaz üzerinde 3 katlı binanın yer aldığı, giriş katını davalının kahvehane olarak işlettiği, birinci ve ikinci katta üçer tane toplam 6 dükkan bulunduğu, birinci kattaki 3 dükkanın davacılar tarafından kiraya verilerek kullanıldığı, ikinci kattaki dükkanların boş olduğu, anahtarlarının davalıda olduğu anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere paylı mülkiyette taşınmazdan yararlanamayan paydaş, engel olan öteki paydaş veya paydaşlardan payına vaki elatmanın önlenmesi ve payının karşılığı ecrimisilin verilmesini isteyebilir. Ancak, o paydaşın, payına karşılık çekişmesiz olarak kullandığı bir kısım yer varsa açacağı elatmanın önlenilmesi ve ecrimisil davasının dinlenme olanağı yoktur. Yerleşmiş Yargıtay içtihatlarına ve aynı doğrultudaki bilimsel görüşlere göre, payından az yer kullandığını ileri süren paydaşın sorununu elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası ile değil, kesin sonuç getiren taksim veya ortaklığın satış yoluyla giderilmesi davası ile çözümlemesi gerekmektedir. Hal böyle olunca tarafların paylarına karşılık çekişmesiz olarak kullandıkları dükkanların olduğu gözetilerek asıl ve karşı davanın reddine karar verilmesi gerekirken dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir. Taraf vekillerinin temyiz itirazları belirtilen nedenlerle yerindedir. Kabulüyle hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.