(YİBK., 21.6.1944 tarih ve 1944-13/24 s.) Taraflar arasında görülen davada; Davacı, miras bırakanı Rasim'in kayden paydaşı bulunduğu, dava konusu taşınmazlara, davalı Musa'nın hiç hakkı bulunmamasına rağmen burada mevcut ahırı yıkmaya çalışmak suretiyle elattığını bildirip, elatmanın önlenmesini istemiştir. Davalı, taşınmazları bir kısım paydaşlardan haricen satın aldığını, bu nedenle kullandığını belirtip, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalının, taşınmazda kayden bir hakkı bulunmadığı halde, elattığı sabit olduğu gerekçesiyle davacıların payına elatmasının önlenmesine karar verilmiştir. Karar, davacılar vekili, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla, tetkik hakiminin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü; Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davacıların payına yönelik elatmanın önlenmesine karar verilmiştir. Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişmeye konu edilen 19 ve 23 parsel sayılı taşınmazlarda davacıların miras bırakanlarından gelme paylarının bulunduğu, davalının anılan taşınmazlara ayçiçeği ekmek suretiyle kısmen müdahalede bulunduğu, davalının anılan taşınmazlarda kayden hak sahibi olmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, elatma olgusu kabul edilmek suretiyle karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalıların temyiz itirazları yerinde değildir, reddine. Ancak, davalının çekişmeli taşınmazlarda kayda dayalı hak sahibi olmadığı paylı mülkiyet üzere olan taşınmazda paydaşların ortaklığa giren hakların korunmasına ilişkin davalarda diğer paydaşları temsil yetkisi bulunduğu ayrıca, bu tür mülkiyette paydaşlardan birinin açtığı dava sonucu verilen kararın taşınmazın tamamını kapsar nitelikte kurulması gerekeceği (Yargıtay 21.6.1944 tarih, 1944-13/24 İnançları Birleştirme Kararı, Medeni Yasanın 702/3. maddesi) gözetilmeksizin davalının taşınmazdan mutlak olarak elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken, paya yönelik hüküm kurulması doğru değildir. Davacıların temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK'nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 7.7.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.