MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTARİHİ : 24/12/2012NUMARASI : 2010/435-2012/507Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından yasal süre içerisinde duruşma istemli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 21.01.2014 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı O.. A.. ve vekili Avukat A. B. ile temyiz edilen vekili Avukat H.Ç. geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ...... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:-KARAR-Dava, ecrimisil isteğine ilişkin olup, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; mirasbırakan Mikdat Aydoğdu’nun maliki olduğu çekişme konusu 32887 ada 21, 37592 ada 1 ve 2680 ada 2 parsel sayılı taşınmazları davalı Özaykar Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.nin mobilya ve beyaz eşya satış mağazası ve onun depoları olarak kullanmak suretiyle tasarruf ettiği, davacının miras payına karşılık taşınmazlarda kullandığı yer bulunmadığı belirlenmek suretiyle yazılı olduğu üzere anılan davalı şirket bakımından ecrimisilin hüküm altına alınmış olması kural olarak doğrudur.Öte yandan; davacının ve diğer iki davalının davalı Ö.Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti’ nin ortağı olmaları ayrı bir tüzelkişiliğe sahip olan şirket aleyhine dava açılmasına engel oluşturmayacağı da açıktır. Diğer taraftan; davaya konu edilen taşınmazların maliki ve davacı ile bir kısım davalıların miras bırakanı olan M. A.’nun 29.07.2007 tarihinde öldüğü dikkate alındığında, davacı bakımından taşınmazların haksız işgalinin bu tarihte başlayacağı gözetilerek 29.07.2007 tarihinden dava tarihine kadar hesaplanacak ecrimisile karar verilmesi gerekeceğinde kuşku yoktur. Davalı Ö. Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. üçüncü kişi olup intifadan men edilmesine de gerek bulunmamaktadır. Öyleyse, davalıların bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince; dosya kapsamı ile, miras bırakana ait olan taşınmazları diğer mirasçılardan olan davalılar O.. A.. ve E.. A..’nun tasarruf etmedikleri belirlendiği, başka bir ifadeyle haksız işgalleri bulunmadığı, anılan taşınmazları davalı Ö. Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.’nin kullandığı tespit edildiğine göre, davalılar O. ve E. hakkında davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile hükmedilen ecrimisilden anılan davalı şahıslarında sorumlu tutulmaları isabetsizdir. Ayrıca, dava konusu taşınmazlara davalı şirket tarafından zorunlu ve faydalı masraf yaptığı ileri sürülerek takas-mahsup talebinde bulunulduğuna göre bu istek bakımından mahkemece, bir değerlendirme yapılmamış olması da doğru değildir. Kabule göre de, hükmedilen ecrimisile ait olduğu dönem sonlarından itibaren faize hükmedilmesi yerine aylar itibariyle yazılı olduğu üzere faize karar verilmiş olması da isabetsizdir.Davalıların bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK.'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 28.12.2013 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 1.100.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edilenden alınmasına, 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.